Андрэ Тардзьё

Андрэ П’ер Габрыэль Амедэ Тардзье (фр.: André Pierre Gabriel Amédée Tardieu, 22 верасня 1876, Парыж — 15 верасня 1945, Ментона) — французскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, тройчы прэм’ер-міністр Францыі (1929–1930, 1930, 1932).

Андрэ Тардзьё
фр.: André Tardieu
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 2 лістапада 1929 — 21 лютага 1930
Папярэднік	Арыстыд Брыян
Пераемнік	Каміль Шатан
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 2 сакавіка 1930 — 4 снежня 1930
Папярэднік	Каміль Шатан
Пераемнік	Тэадор Стэг
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 20 лютага 1932 — 10 мая 1932
Папярэднік	П'ер Лаваль
Пераемнік	Эдуар Эрыё
Нараджэнне	22 верасня 1876(1876-09-22)[1][2][…] Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[3]
Смерць	15 верасня 1945(1945-09-15)[3][2][…] (68 гадоў) Ментона, акруга Ніца[d], дэпартамент Прыморскія Альпы, Францыя[3]
Бацька	André-Léon Tardieu[d]
Партыя	Federation of the Lefts[d] Дэмакратычны альянс[d]
Адукацыя	ліцэй Кандарсэ Вышэйшая нармальная школа[d]
Месца працы	Le Figaro
Узнагароды	Канкур жэнераль[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў прэстыжным Ліцэі Кандарсэ, а затым у Вышэйшай нармальнай школе. У маладосці займаўся журналістыкай, супрацоўнічаў з газетай «Le Temps», спецыялізуючыся на германскай палітыцы.

Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, пасля якой стаў актыўным дзяржаўным дзеячам. Быў блізкім паплечнікам прэзідэнта Раймона Пуанкарэ. Удзельнічаў у распрацоўцы Версальскага мірнага дагавора. У 1920-я гады займаў міністэрскія пасады, у тым ліку міністра ўнутраных спраў.

Упершыню заняў пасаду прэм'ер-міністра ў 1929 годзе, праводзіў палітыку мадэрнізацыі эканомікі і развіцця сацыяльнага забеспячэння. Аднак у сувязі з эканамічным крызісам яго ўрад быў вымушаны сысці ў адстаўку.

Пасля вяртання на пасаду ў 1930 годзе працягнуў рэформы, але сутыкнуўся з палітычнымі цяжкасцямі і праз некалькі месяцаў пакінуў пасаду. У 1932 годзе зноў узначаліў урад, але нядоўга трымаўся на гэтай пасадзе.

Пасля сыходу з палітычнага жыцця пісаў кнігі і займаўся аналітыкай. Ён быў адным з буйнейшых французскіх палітыкаў свайго часу. Яго дзейнасць у сферы эканамічных рэформаў і міжнародных адносін аказала ўплыў на далейшае развіццё Францыі.