Антон Мірановіч

Антон Васілевіч Мірановіч (польск.: Antoni Mironowicz; нар. 30 кастрычніка 1959(1959-10-30), Беласток) — беларускі гісторык у Польшчы, грамадска-культурны дзеяч. Доктар гуманітычных навук габілітаваны (1997), прафесар (1998).

Антон Мірановіч
польск.: Antoni Mironowicz
Дата нараджэння	30 кастрычніка 1959(1959-10-30) (65 гадоў)
Месца нараджэння	Беласток, Беластоцкае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка
Грамадзянства	Польшча
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта, рэдактар, грамадскі дзеяч
Навуковая сфера	гісторыя
Месца працы	Беластоцкі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук, навуковы прафесар[d][1] (22 красавіка 2002), габілітаваны доктар[2] (29 верасня 1997) і доктарская ступень[d][2] (1 студзеня 1990)
Альма-матар	Варшаўскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Станіслаў Александровіч[3]
Партыя	Грамадзянская платформа Беларускае дэмакратычнае аб'яднанне
Член у	Беларускае гістарычнае таварыства

Біяграфія

Скончыў філіял Варшаўскага ўніверсітэта ў Беластоку (1982). З 1986 выкладаў у Інстытуце гісторыі Варшаўскага ўніверсітэта, потым у Інстытуце гісторыі ў Беластоку (філіял Варшаўскага ўніверсітэта). Старшыня Беларускага асветніцкага таварыства ў Польшчы (1999), першы старшыня Беларускага гістарычнага таварыства ў Польшчы (1993 — 96), намеснік старшыні Беларускага дэмакратычнага аб’яднання ў Рэспубліцы Польшча.

Навукова-даследчыцкая дзейнасць

Даследуе гісторыю праваслаўнай царквы ў Польшчы і краінах Усходняй Еўропы, беларуска-польскія культурныя сувязі ў эпоху феадалізму, праблемы беларускай нацыянальнай меншасці ў Польшчы.

Аўтар кніг «Супрасль як культурна-рэлігійны цэнтр у XVI ст.» (1984), «Падляшскія праваслаўныя цэнтры і арганізацыі ў XVI і XVII ст.» (1991), «Праваслаўе і унія ў часы панавання Яна Казіміра» (2-е выд. 1997) і інш.

Выбраная бібліяграфія

• Podlaskie ośrodki i organizacje prawosławne w XVI i XVII wieku. — Dział Wydawnictw Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, 1991.