Антоні Тадэвуш Пшаздзецкі

Антоні Тадэвуш Пшаздзецкі (1718 — 28 сакавіка 1772, Варшава) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Вялікі пісар літоўскі з 1739, вялікі падчашы літоўскі з 1750, вялікі рэферэндар літоўскі з 1752, падканцлер літоўскі з 1764.

Антоні Тадэвуш Пшаздзецкі
Герб «Рох III»
21-ы Падканцлер літоўскі 1764 — 22 сакавіка 1772
Папярэднік	Міхал Антоні Сапега
Пераемнік	Іахім Храптовіч
Нараджэнне	5 верасня 1718(1718-09-05)[1][2] Трокі, Троцкі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	28 сакавіка 1772(1772-03-28)[1][3] (53 гады) Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Род	Пшаздзецкія[d]
Бацька	Аляксандр Пшаздзецкі[d]
Маці	Канстанцыя Аляксандра з Камінскіх[d]
Жонка	Кацярына з Агінскіх[d][4][5]
Дзеці	Міхал Пшаздзецкі[d], Аўгуст Дамінік Пшаздзецкі, Алена з Пшаздзецкіх[d], Канстанцыя з Пшаздзецкіх[d] і Марыяна з Пшаздзецкіх[d]
Узнагароды	Ордэн Белага арла

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пшаздзецкі.

Біяграфія

Сын Аляксандра, кашталяна інфлянцкага і Канстанцыі Камінскай.

Навучаўся ў Віленскай акадэміі. У 1739 быў маршалкам Трыбунала Літоўскага. З'яўляўся паслом на сеймы ў 1740 i 1744, 1748, 1750, 1752, 1754. Быў нясхільным староннікам Чартарыйскіх.

З'яўляўся адным з арганізатараў і правадыром генеральнай канфедэрацыі Вялікага Княства Літоўскага ў 1764, браў удзел у канвакацыйным сойме. Удзельнічаў у элекцыі караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага.

3 жніўня 1757 узнагароджаны Ордэнам Белага Арла.

Зноскі

1. Antoni Tadeusz Przezdziecki // Internetowy Polski Słownik Biograficzny

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943'></a>
2. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2020. — С. 307. — 405 с. — ISBN 978-83-65880-89-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122406341'></a>
3. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 165.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396'></a>
4. Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 440. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11711731'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379244'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130214150'></a>
5. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 314.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>