Арсенцій Гаўрылавіч Юхнавец

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Юхнавец.

Арсенцій Гаўрылавіч Юхнавец (28 ліпеня (10 жніўня) 1916, в. Бераснёўка, цяпер Докшыцкі раён, Віцебская вобласць — 20 жніўня 1944) — удзельнік польскага пахода РСЧА (1939) і Вялікай Айчыннай вайны, памочнік камандзіра ўзвода 378-га знішчальна-процітанкавага артылерыйскага палка 7-й арміі  (руск.) 1-га Беларускага фронту, Герой Савецкага Саюза, старшыня^[1].

Арсенцій Гаўрылавіч Юхнавец
Дата нараджэння	28 ліпеня (10 жніўня) 1916
Месца нараджэння	Бераснёўка, Барысаўскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	2 жніўня 1944(1944-08-02) (28 гадоў)
Месца смерці	Варшава, Польская Народная Рэспубліка
Грамадзянства	Беларуская ССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	артылерыя[d]
Званне	старшына
Бітвы/войны	Паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь і Украіну, 1939
Узнагароды і званні

Біяграфія

Юхнавец, беларус па нацыянальнасці, нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Атрымаўшы толькі пачатковую адукацыю, пасля уладкаваўся трактарыстам у калгас. У рады Савецкай Арміі ўступіў ў 1938 годзе. Юхнавец прымаў удзел у вызваленні Заходняй Беларусі ў 1939 годзе^{[2][3][4][5][1]}.

У 1940 годзе працаваў трактарыстам у Бягомльскую МТС  (руск.). На фронце з 1941 года (паводле іншых звестак, з лютага 1943 года^[2][4]), вадзіцель, франтавы разведчык, артылерыст.

Удзельнічаў у абароне Масквы, Курскай бітве, вызваленні Беларусі і Польшчы^[1]. Памочнік камандзіра ўзвода старшына А. Г. Юхнавец вызначыўся ў баях пад Брэстам, асабіста паланіўшы 27 салдат праціўніка^[3][5].

Да ліпеня 1944 года быў памочнікам камандзіра ўзвода 378-га знішчальна-супрацьтанкавага артылерыйскага палка 70-й арміі 1-га Беларускага фронту. 26 ліпеня 1944 года праводзілася разведка праціўніка ў вёсцы Беразоўка^[pl] (на паўночны ўсход ад горада Бяла Падляска), і старшына Юхнавец паланіў двух варожых салдат і здолеў даставіць іх у штаб палка. На наступны дзень, 27 ліпеня, старшына выйшаў на калону праціўніка і здолеў нейтралізаваць галаўную машыну, адкарэктаваўшы агонь савецкай артылерыі на сябе. Аперацыя прывяла да знішчэння 30 машын з ваеннымі грузамі і 150 ворагаў^[1].

Загінуў 20 жніўня 1944 года ў баях пад Варшавай^[1]. Пахаваны ў в. Множ (Польшча)^[2][5][1].

25 верасня 1944 гады Юхнаўцу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза. Быў кандыдатам у члены КПСС^[2][3][4][5].

Узнагароды

Званне Героя Савецкага Саюза прысвоена 25.09.1944 г. За свае заслугі ў час баёў на Курскай дузе ў 1943 г. быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.

Памяць

Імем А. Г. Юхнаўца названы вуліца ў Бягомлі і Докшыцах і школа ў в. Бераснёўка^[1], на доме, дзе ён нарадзіўся, устаноўлена мемарыяльная дошка.

Зноскі

1. Юхновец Арсентий Гаврилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 713-714. — 737 с.
2. Шкадов 1988, с. 825.
3. Цярохін 1985, с. 245.
4. Беларуская энцыклапедыя 2004, с. 222.
5. Их именами названы 1987, с. 704.