Аслянка

Асля́нка^[1] (трансліт.: Aslianka, руск.: Ослянка) — вёска ў Мсціслаўскім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіць у склад Сапрынавіцкага сельсавета.

Вёска Аслянка Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Мсціслаўскі Сельсавет Сапрынавіцкі Каардынаты 54°04′15″ пн. ш. 31°50′07″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼28 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 2240 Аўтамабільны код 6 СААТА 7246828026 Аслянка Аслянка

Геаграфія

Размешчана за 10 км на паўночны ўсход ад Мсціслава, 105 км ад Магілёва, 28 км ад чыгуначнай станцыі Ходасы на лініі Орша — Сураж. Рэльеф раўнінна-ўзгорысты. Праз вёску цячэ р. Аслянка (прыток р. Сож). Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе і далей па шашы Мсціслаў — Хіславічы.

Гісторыя

Па пісьмовых крыніцах вядома з 17 ст. У 1654 годзе с. Асланца аддадзена Мсціслаўскаму кармеліцкаму кляштару. У 1667 годзе пабудаваны вадзяны млын, у 1737 годзе — царква.

Пад уладай Расіі

Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай ў 1772 года годзе у складзе Расійскай імперыі. У 1785 годзе ў Мсціслаўскім павеце Магілёўскага намесніцтва, уласнасць памешчыка. У 1867 годзе заснавана сукнавальня, у 1910 годзе адкрыта вінная крама.

У 1885 годзе цэнтр воласці ў Мсціслаўскім павеце. Зямля належала Пустынскаму манастыру. Мелася школа (нар. вучылі-шча), адкрытая не пазней 1884 года У канцы XVIII ст. ў цэнтры вёскі пабудавана драўля-ная царква, якая з’яўляецца помнікам нар. дойлідства. У 1897 годзе побач былі царкоўная сядзіба і сяліба.

3 1918 года да 1964 года ў Смаленскай вобласці РСФСР. Апрача школы ў 1924 годзе працавалі бібліятэка, хата-чытальня, пункт па ліквідацыі непісьменнасці сярод дарослых. У 1930 годзе арганізаваны калгас, які з 1932 года абслугоўвала Хіславіцкая МТС.

У Вялікую Айчынную вайну з ліпеня 1941 года да 28 верасня 1943 года акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. На ўшанаванне памяці 48 землякоў, якія загінулі на фронце і ў партызанскай барацьбе, у 1969 годзе на заходняй ускраіне вёскі пастаўлены абеліск.

У складзе Беларусі

17 лістапада 1964 года перададзена ў склад БССР^[2]. З 25 снежня 1964 года вёска ў складзе Пячкоўскага сельсавета^[3]. У 1976 годзе далучана в. Шматаўка. З 25 мая 1988 года ў складзе Сапрынавіцкага сельсавета. У 1990 годзе ў складзе калгаса «Савецкая Расія» (цэнтр — в. Сапрынавічы). Працавалі 8-гадовая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, комплексна-прыёмны пункт бытавога абслугоўвання насельніцтва, аддзяленне сувязі, магазін. У 2007 годзе далучана да СВК «Кастрычнік». Дзейнічае магазін, водаправод.

Планіроўка

Планіроўка прамавугольная. Дзве працяглыя просталінейныя вуліцы арыентаваны з паўднёвага ўсходу на паўночны захад і перакрыжаваны перпендыкулярна 4 кароткімі прамалінейнымі вуліцамі. На паўночны ўсход за ракой праходзіць кароткая просталінейная вуліца з завулкам (былая в. Шматаўка). Забудавана пераважна двухбакова, шчыльна, традыцыйнымі драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу. Грамадскія будынкі размешчаны ў цэнтры вёскі, сярод жылой забудовы. на паўночны захад і паўднёвы захад — гаспадарчы сектар.

Насельніцтва

• XVIII стагоддзе:
  • 1785 — 31 двор, 150 жыхароў.
• XIX стагоддзе:
  • 1897 — 29 двароў, 185 жыхароў, у царкоўнай сядзібе — 2 двары, 14 жыхароў, у сялібе — 1 двор, 10 жыхароў.
• XX стагоддзе:
  • 1909 — 39 двароў, 232 жыхары.
  • 1990 — 77 гаспадарак, 169 жыхароў.
• XXI стагоддзе:
  • 2007 — 36 гаспадарак, 78 жыхароў.