Бакланы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Баклан.

Бакланы (Phalacrocorax) — род птушак сямейства бакланавых.

Бакланы
Індыйскі баклан Берынгаў баклан Вялікі баклан Малы пярэсты баклан
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Пеліканападобныя Сямейства:  Бакланавыя (Phalacrocoracidae Reichenbach, 1850) Род:  Бакланы
Міжнародная навуковая назва
Phalacrocorax Brisson, 1760
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   174714 NCBI   9207 EOL   19421 FW   39689

Шырока распаўсюджаныя па ўсім свеце з вялікай біялагічнай разнастайнасцю ў трапічным і ўмераным клімаце. Насяляюць марскія узбярэжжы кантынентаў і астравоў, селяцца таксама па берагах рэк, азёр, на забалочаных тэрыторыях.

Сілкуюцца ў асноўным рыбай (мойва, анчоусы, селядцы, сардзіны), але могуць ужываць у ежу малюскаў, ракападобных і галавоногіх. Бакланы, якія жывуць на астравах, сілкуюцца рыбай, жабамі, воднымі насякомымі, марскімі змеямі і чарапахамі.

Марскую птушку, вядомую сваім рыбалоўным майстэрствам, тысячы гадоў сяляне выкарыстоўвалі для лоўлі рыбы ў рэках і азёрах па ўсім Кітаі, перавязваючы ёй горла, каб баклан не змог праглынуць буйную рыбу. Калісьці папулярнае рамяство цяпер ужо страціла сваю актуальнасць і развіваецца як атракцыён для турыстаў^[1].

Зноскі

1. Рыбакі з Гуйліня захоўваюць старажытнае майстэрства