Бельскі павет (Гродзенская губерня)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Бельскі павет.

Бельскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расійскай імперыі ў XIX—XX стагоддзях. Утвораны ў ліпені 1808 года ў складзе Беластоцкай вобласці. Цэнтр — Бельск-Падляскі. З 1842 года ў Гродзенскай губерні. Плошча 3130,1 кв. вярсты, насельніцтва 164 441 чалавек (1897).

Бельскі павет
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Гродзенская губерня
Адміністрацыйны цэнтр	Бельск
Дата ўтварэння	1808
Насельніцтва (1897)	164,4 тыс.
Плошча	3,6 тыс. км²

У Першую сусветную вайну акупіраваны германскімі войскамі. З 1918 года тэрыторыя павета пад кантролем Польшчы, дзе ў 1919 годзе быў утвораны новы Бельскі павет у складзе Беластоцкага ваяводства. Паводле Рыжскага дагавора 1921 года тэрыторыя павета засталася ў складзе Польшчы.

Насельніцтва

Паводле перапісу 1897 года ў павеце жыло 164,4 тысяч чалавек, у тым ліку ўкраінцаў — 39,1 %; палякаў — 34,9 %; яўрэяў — 14,9 %; рускіх — 5,9 %; беларусаў — 4,9 %. У павятовым горадзе Бельску жыло 7 464 чал.^[1]

Адміністрацыйны падзел

У 1913 годзе ў павеце было 15 валасцей:

• Аляксандраўская воласць (цэнтр — в. Аляксандраўка),
• Алексінская воласць (цэнтр — в. Алексін),
• Гарадзіская воласць (цэнтр — с. Гарадзіск),
• Дубажынская воласць (цэнтр — с. Дубажын),
• Кленіцкая воласць (цэнтр — с. Кленікі),
• Лосінская воласць (цэнтр — с. Лосінка),
• Малешаўская воласць (цэнтр — с. Малешы),
• Наройская воласць (цэнтр — с. Наройкі),
• Навабярозаўская воласць (цэнтр — с. Навабярозава),
• Орлянская воласць (цэнтр — м. Орля),
• Паўлаўская воласць (цэнтр — в. Паўлы),
• Пасынкаўская воласць (цэнтр — с. Пасынкі),
• Райская воласць (цэнтр — в. Гацькі),
• Семяцкая воласць (цэнтр — м. Семятычы),
• Шкурэцкая воласць (цэнтр — в. Шкурэц)