Валерый Паўлавіч Міронаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Міронаў.

Валерый Паўлавіч Міро́наў (7 красавіка 1927, г. Гагарын, Смаленская вобласць, Расія — 27 ліпеня 2008^[1]) — беларускі артыст балета і педагог. Народны артыст БССР (1966).

Валерый Паўлавіч Міронаў
Дата нараджэння	7 красавіка 1927(1927-04-07)
Месца нараджэння	Гагарын, Гжацкі павет, Смаленская губерня, РСФСР, СССР
Дата смерці	27 ліпеня 2008(2008-07-27) (81 год)
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Маскоўская дзяржаўная акадэмія харэаграфіі[d] (1947)
Прафесія	артыст балета, педагог
Тэатр	Дзяржаўны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета БССР Беларускае дзяржаўнае харэаграфічнае вучылішча
Узнагароды

Біяграфія

У 1947 годзе пасля сканчэння класа ўдасканалення кваліфікацыі Маскоўскага харэаграфічнага вучылішча зрабіўся адным з вядучых салістаў Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі (да 1969 года).

У 1949—1978 гадах адначасова працаваў педагогам Беларускага харэаграфічнага вучылішча.

Творчасць

Танцоўшчык пераважна лірычнага плана, з рамантычнай накіраванасцю.

Мастацтва Міронава вызначалі пераканальнасць у раскрыцці ўнутранага свету персанажаў, чысціня і лёгкасць выканання, высокая тэхніка дуэтнага танца.

У нацыянальных балетах стварыў рэльефныя вобразы Васіля («Князь-возера» В. Залатарова), Алеся («Святло і цені» Г. Вагнера).

Да найбольш значных творчых дасягненняў артыста належаць партыі Зігфрыда, Дэзірэ, Прынца («Лебядзінае возера», «Спячая прыгажуня» і «Шчаўкунок» П. Чайкоўскага), Вацлава («Бахчысарайскі фантан^[ru]» Б. Асаф’ева), Гармодыя («Спартак^[ru]» А. Хачатурана), Салора («Баядэрка^[ru]» Л. Мінкуса), Елісея («Казка пра мёртвую царэўну» У. Дзешавова на тэмы А. Лядава).

Зноскі

1. Валерый Паўлавіч Міронаў на сайце «беларусь у асобах і падзеях»