Валерый Станіслававіч Аношка

Валерый Станіслававіч Аношка (9 жніўня 1938, в. Гайдукова Слабодка Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць) — беларускі географ, глебазнавец, доктар геаграфічных навук (1990), член-карэспандэнт Міжнароднай акадэміі навук Еўразіі (1994), акадэмік Міжнароднай акадэміі экалогіі (1995), акадэмік Міжнароднай акадэміі навук педагагічнай адукацыі (2001).

Валерый Станіслававіч Аношка
Дата нараджэння	9 жніўня 1938(1938-08-09)
Месца нараджэння	Гайдукова Слабодка, Раваніцкі сельсавет, Чэрвеньскі раён, Менская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	17 студзеня 2015(2015-01-17) (76 гадоў)
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	навуковец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	геаграфія, глебазнаўства
Месца працы	БДУ Інстытут глебазнаўства і аграхіміі НАНБ
Навуковая ступень	доктар геаграфічных навук
Альма-матар	геаграфічны факультэт БДУ (1963)
Член у	Беларускае геаграфічнае таварыства
Узнагароды	Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2003) прэмія імя А. Н. Сеўчанкі (1999) прэмія імя А. Н. Сеўчанкі (2003)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Аношка.

Біяграфічныя звесткі

Скончыў геаграфічны факультэт БДУ (1963). З 1963 працуе ў БелНДІ глебазнаўства і аграхіміі інжынерам-глебазнаўцам, з 1964 года — у БДУ. Загадчык кафедры глебазнаўства і геалогіі геаграфічнага факультэта БДУ (1980—2004), прафесар (з 1991). Намеснік старшыні тапанімічнай камісіі.

Навуковая дзейнасць

Асноўны напрамак навуковых даследаванняў: глебазнаўства, меліяратыўная геаграфія, інжынерная геаграфія, геаграфічнае прагназаванне, геаэкалогія.

Адзін з заснавальнікаў новага навуковага кірунку — меліяратыўна-інжынернай геаграфіі; распрацаваў канцэпцыю і склаў карту тэхнагеннай парушанасці прыродных комплексаў Беларусі; выявіў заканамернасці трансфармацыі прыродных комплексаў і асобных кампанентаў пад уплывам асушальнай меліярацыі.

Адзін з ініцыятараў і арганізатараў геалагічнай спецыяльнасці на геаграфічным факультэце БДУ.

Бібліяграфія

Аўтар больш як 350 навуковых прац, у тым ліку 9 манаграфій, 6 падручнікаў і 17 вучэбных дапаможнікаў.

• Микроэлементы в почвах Белоруссии и эффективность микроудобрений. Минск, 1970 (у суаўтарстве).
• Основы географического прогнозирования, учебное пособие для студентов географических факультетов университетов — Минск: Вышэйшая школа, 1985. (разам з В. М. Трафімавым і В. М. Шырокавым).
• Белорусское Поозерье: анализ эколого-мелиоративного состояния. Минск, 1992 (у суаўтарстве).
• Мелиоративная география: Учебник для вузов. Минск, 1987; Учебник для вузов России. Москва, 1995 (у суаўтарстве).
• Агульная геаграфія: Вучэб. дапам. для 10-га кл. / Я. М. Мяшэчка, В. С. Аношка, Б. М. Крайко і інш. — Мн.: Нар. асвета, 1997.
• Геаграфія глебаў з асновамі глебазнаўства. Мн., 2000 (у суаўтарстве).
• Гісторыя развіцця глебазнаўства на Беларусі: Дапам. для студэнтаў геагр. спецыяльнасцей ВНУ. — Мн.: Бел. дзярж. ун-т, 2000.
• Инженерная география с основами прогнозирования. Мн., 2002.
• Акадэмік Іван Сцяпанавіч Лупіновіч: да 110-годдзя з дня нараджэння // Геаграфія: праблемы выкладання. 2010. — № 4. — С. 58—59

Грамадская дзейнасць

З'яўляўся старшынёй грамадскага аб’яднання «Беларускае геаграфічнае таварыства» (1983—2004)^[1].

Прэміі і ўзнагароды

Узнагароджаны ордэнам Францыска Скарыны (1996), нагрудным знакам «Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь» (1998), ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2003), граматамі Міністэрства адукацыі Беларусі і іншых ведамстваў. Лаўрэат прэміі імя акадэміка А. Н. Саўчанкі (1999).

Зноскі

1. bsu.by Архівавана 17 ліпеня 2007.