Вальтэр Зюскінд

Ян Вальтэр Зюскінд (англ.: Jan Walter Susskind; 1 мая 1913, Прага — 25 сакавіка 1980, Берклі, Каліфорнія) — брытанскі дырыжор чэшскага паходжання (грамадзянін Вялікабрытаніі з 1946 г.).

Вальтэр Зюскінд
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	1 мая 1913(1913-05-01)[1][2][…]
Месца нараджэння	Прага, Каралеўства Багемія, Цыслейтанія, Аўстра-Венгрыя[1][2][…]
Дата смерці	25 сакавіка 1980(1980-03-25)[1][3] (66 гадоў)
Месца смерці	Берклі, акруга Аламіда, Каліфорнія, ЗША
Краіна	Вялікабрытанія[4]
Жонка	Eleanor Catherine Warren[d]
Месца працы	St. Louis Symphony Orchestra[d][5]
Музычная дзейнасць
Педагог	Іозеф Сук
Прафесіі	дырыжор, кампазітар, піяніст
Інструменты	фартэпіяна
Жанры	класічная музыка і microtonal music[d]
Лэйблы	EMI, Columbia Records, RCA Victor[d] і His Master's Voice[d]
Выхаванцы	Milton Barnes[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Зюскінд.

Біяграфія

Сын музычнага крытыка і піяністкі, Зюскінд вучыўся ў Пражскай кансерваторыі ў Іозефа Сука (кампазіцыя) і Карэла Гофмайстэра (фартэпіяна), а таксама ў Георга Села (дырыжыраванне) у Нямецкай акадэміі музыкі ў Празе. У 1934 г. Зюскінд дэбютаваў як дырыжор у Нямецкай оперы Прагі. Адначасова з 1933 г. ён канцэртаваў як піяніст, асабліва ў складзе Чэшскага трыа. Сярэдзінай 1930-х гг. датуецца і кампазітарскі досвед Зюскінда — у прыватнасці, чатыры песні для голасу і струннага квартэта (1935).

У 1939 г. Зюскінд паспеў пакінуць Чэхію за некалькі дзён да гітлераўскай акупацыі і апынуўся ў Лондане, дзе аднавіў Чэшскае трыа і пачаў выступаць з ім, першапачаткова ў прадстаўніцтве чэхаславацкага ўрада ў выгнанні. На адным з такіх канцэртаў Зюскінд пазнаёміўся з віяланчэлісткай Элеанор Уорэн, на якой у 1943—1953 гг. быў жанаты. У 1943—1945 гг. Зюскінд кіраваў аркестрам аднаго з другасных лонданскіх оперных тэатраў. У 1946—1952 гг. ён узначальваў Шатландскі нацыянальны аркестр (адначасова нямала выступаючы і запісваючыся з аркестрам Філармонія). У 1953—1955 гг. Зюскінд працаваў у Аўстраліі, кіруючы сімфанічным аркестрам штату Вікторыя, а затым адправіўся ў Амерыку, дзе ў 1956—1965 гг. быў музычным кіраўніком Таронцкага сімфанічнага аркестра і Мендэльсонаўскага хору. Наступным прыкметным ангажэментам Зюскінда стала кіраўніцтва Сент-Луіскім сімфанічным аркестрам у 1968—1975 гг. Нарэшце, у 1978—1979 гг. Зюскінд узначальваў Сімфанічны аркестр Цынцынаці.

Сярод прыкметных запісаў Зюскінда — «Планеты» Густава Голста і «Так казаў Заратустра» Рыхарда Штрауса з Сент-Луіскім аркестрам.

Зноскі

1. Národní autority České republiky Праверана 23 лістапада 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
2. Databáze Vojenského historického archivu Праверана 30 лістапада 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q103989905'></a>
3. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
4. NNDB — 2002.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513'></a>
5. https://www.slso.org/en/musicians-slso/conductors/past-music-directors/