Васіль Іванавіч Ігнаценка

Васіль Іванавіч Ігнаце́нка (13 сакавіка 1961, в. Спярыжжа, Брагінскі раён, Гомельская вобласць — 13 мая 1986, Масква) — ліквідатар аварыі на Чарнобыльскай АЭС, камандзір аддзялення 6-й самастойнай ваенізаванай пажарнай часці па ахове горада Прыпяць, Герой Украіны (2006).

Васіль Іванавіч Ігнаценка
Дата нараджэння	13 сакавіка 1961(1961-03-13)
Месца нараджэння	Спярыжжа, Чамярыскі сельсавет, Брагінскі раён, Гомельская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	13 мая 1986(1986-05-13) (25 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Міцінскія могілкі[d]
Альма-матар	Гомельскае ПТВ-81 электратэхнікі[d] (студзень 1970)
Грамадзянства	СССР
Род войскаў	Унутраныя войскі МУС СССР[d]
Званне	старшы сяржант
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ігнаценка.

Біяграфія

Нарадзіўся 13 сакавіка 1961 годзе ў вёсцы Спярыжжа Брагінскага раёна Беларусі. Бацькі — Іван Тарасавіч і Таццяна Пятроўна Ігнаценкі^[1].

Пасля заканчэння Гомельскага вучылішча электратэхнікі працаваў па спецыяльнасці ў Бабруйску. На службу ў армію трапіў у адну з пажарных часцей Масквы, дзе захапіўся пажарнай справай. Пасля службы працаваў у спецыялізаванай ваенізаванай пажарнай часці № 6 горада Прыпяць. Старшы сяржант унутранай службы, майстар спорту СССР.

Васіль Ігнаценка прымаў непасрэдны ўдзел у тушэнні пажару на Чарнобыльскай АЭС уначы з 25 на 26 красавіка 1986 годзе. Ён быў сярод першых пажарнікаў, якія прыбылі на тушэнне пажару на чацвёртым энергаблоку ЧАЭС, у выніку атрымаў смяротную дозу радыеактыўнага апраменьвання. Перавезены на лячэнне ў Маскву ў шостую клініку Інстытута біяфізікі.

Памёр 13 мая 1986 годзе. Пахаваны ў Маскве на Міцінскіх могілках.

Памяць

• 25 жніўня 2007 года ў горадзе Беразіно ўсталяваная і асвечаная памятная дошка ў гонар героя Чарнобыля — Васіля Ігнаценкі^[2];
• манумент на цэнтральнай плошчы Брагіна;
• імем Васіля Ігнаценкі названыя вуліцы ў Брагіне, Беразіне і Мінску;
• бюст у вёсцы Буда Люшаўская Буда-Кашалёўскага раёна;
• экспазіцыя ў Брагінскім гісторыка-этнаграфічным музеі (верасень 2008 года);
• Сярэдняя школа № 56 у Мінску носіць імя Васіля Ігнаценкі^[3].

У культуры

• у міні-серыяле «Чарнобыль» («Chernobyl») 2019 года вытворчасці HBO (ЗША, Вялікабрытанія) Васіль Ігнаценка з’яўляецца адной з дзеючых асоб.

Узнагароды

• ордэн Чырвонага Сцяга (пасмяротна) — узнагароджаны Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 снежня 1986 года «За мужныя і самаадданыя дзеянні, праяўленыя пры ліквідацыі аварыі на Чарнобыльскай АЭС і ліквідацыі яе наступстваў»^[4];
• Герой Украіны (пасмяротна, з уручэннем ордэна «Залатая Зорка») — узнагароджаны Указам Прэзідэнта Украіны ад 21 красавіка 2006 года «За гераічны подзвіг у імя жыцця цяперашніх і будучых пакаленняў, асабістую мужнасць і самаахвяраванне, праяўленыя пры ліквідацыі аварыі на Чарнобыльскай АЭС»^[5].

Зноскі

1. У сэрца стукай несціхаючы боль Архівавана 5 сакавіка 2016.
2. В Березино открыта мемориальная доска герою-чернобыльцу Василию Игнатенко (руск.)(недаступная спасылка). news.21.by (25 жніўня 2007). Архівавана з першакрыніцы 30 мая 2019. Праверана 30-5-2019.
3. Средняя школа №56 г.Минска имени В.И.Игнатенко Архівавана 14 ліпеня 2023.
4. Супрацоўнікі МНС ушанавалі памяць ахвяр на Чарнобыльскай АЭС(недаступная спасылка) Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2016. Праверана 1 сакавіка 2025.
5. Указ Прэзідэнта Украіны ад 21.04.2006 года № 328/2006