Васіль Васілевіч Папоў

Васіль Васілевіч Папо́ў^[1] (руск.: Василий Васильевич Попов; 7 лютага 1887 — 29 лістапада 1955) — вучоны, геадэзіст, доктар тэхнічных навук (1938), прафесар (1939), акадэмік Акадэміі навук БССР (1950), Заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР (1954).

Васіль Васілевіч Папоў
Дата нараджэння	7 лютага 1887(1887-02-07)
Месца нараджэння	Скопінскі павет[d], Разанская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	29 лістапада 1955(1955-11-29) (68 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец, geodesist
Навуковая сфера	геадэзія
Месца працы	Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія Сібірскі дзяржаўны ўніверсітэт геасістэм і тэхналогій[d] Беларускі дзяржаўны тэхналагічны ўніверсітэт БНТУ
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1938) і акадэмік Акадэміі навук Беларускай ССР (1950)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Канстанцінаўскі межавы інстытут[d]
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Папоў.

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Няўзорава Скопінскага павета Разанскай губерні (у сучасным Пронскім раёне Разанскай вобласці Расіі). У 1906 годзе скончыў землямернае вучылішча ў Пензе, у 1911 годзе — Маскоўскі межавы інстытут. Выкладаў геадэзію ў Пензенскім землямерным вучылішчы. У 1914 годзе быў прызваны ў армію^[2]. У 1918 годзе, пасля дэмабілізацыі, зноў у Пензенскім землямерным вучылішчы^[2]. З 1924 года прафесар Днепрапятроўскага землеўпарадкавальнага тэхнікума^[2]. З 1927 года В. В. Папоў у Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі, у 1927—1939 гадах на пасадзе загадчыка наноў створанай кафедры землеўпарадкавання^[3]. Са жніўня 1941 года В. В. Папоў у Новасібірскім інстытуце інжынераў геадэзіі, аэрафотаздымкі і картаграфіі, дзе загадваў кафедрамі геадэзіі, вышэйшай геадэзіі і займаў пасаду намесніка дырэктара па навуковай частцы^[2].

З 1949 года зноў у Беларусі. Выкладае ў Беларускім лесатэхнічным і Беларускім політэхнічным інстытутах. Адначасова з 1951 года акадэмік-сакратар Аддзялення фізіка-матэматычных навук Акадэміі навук БССР^[1].

Навуковая дзейнасць

В. В. Папову належаць навуковыя працы па паліганаметрыі, базісным вымярэнням, тэхніцы вылічэнняў. Арганізатар геадэзічных здымак Віцебска, Мінска, Гомеля і іншых гарадоў.

Сярод аублікаванага:

• Схема и точ­ность геодезической опорной сети СССР, не­обходимой для обоснования съемок в разных масштабах (1935);
• Уравновешивание сети полигонов: Пособие для инженеров и техников, выполняющих геодезические работы / Проф. В. В. Попов, д-р тех. наук, чл.-кор. Акад. наук БССР. — Москва: Геодезиздат, 1941.;
• Траверс I класса Жирово-питомник (1952, у сааўтарстве).

Узнагароды

• Ордэн Леніна
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Ордэн «Знак Пашаны»
• Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Ушанаванне памяці

На будынку былога землямернага вучылішча ў горадзе Пенза ўстаноўлена мемарыяльная дошка^[4].

Зноскі

1. Беларусь 1995.
2. Попов, Василий Васильевич // История Геодезии (руск.)
3. Сайты кафедры землеўпарадкавання БДСГА (руск.)
4. Краеведческий портал «Пензенские хроники» Архівавана 13 кастрычніка 2020. (руск.)