Васіль Пятровіч Вінаградаў (бальшавік)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вінаградаў.

Васіль Пятровіч Вінаградаў (26 снежня 1894 (7 студзеня 1895), Кашынскі павет^[d], Цвярская губерня — 19 студзеня 1985(1985-01-19), Ленінград) — удзельнік рэвалюцыйнага руху, партыйны і дзяржаўны дзеяч, двойчы Герой Сацыялістычнай Працы (1975, 1985).

Васіль Пятровіч Вінаградаў
Род дзейнасці	палітык, ваенны
Дата нараджэння	26 снежня 1894 (7 студзеня 1895)
Месца нараджэння	Кашынскі павет[d], Цвярская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	19 студзеня 1985(1985-01-19) (90 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Багаслоўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Альма-матар	Усесаюзная прамысловая акадэмія[d] (1933)
Партыя	Камуністычная партыя Савецкага Саюза
Прыналежнасць	СССР
Узнагароды і прэміі

Біяграфія

Нарадзіўся 7 студзеня 1895 года ў вёсцы Гусакі Кашынскага павета Цвярской губерні (цяпер — Кашынскі раён Цвярскай вобласці Расіі) у сялянскай сям’і.

У 1908—1916 гадах — рабочы на заводах Пецярбурга і Рэвеля. Член РСДРП — РКП (б) — УКП (б) — КПСС з 1915 года. У 1915—1916 гадах — член Выбаргскага РК РСДРП у Петраградзе. У 1916 годзе быў арыштаваны, адпраўлены салдатам у Фінляндыю.

Пасля Лютаўскай рэвалюцыі — член палкавога камітэта, дэпутат Петрасавета, сакратар партыйнай арганізацыі Металічнага завода ў Петраградзе. У кастрычніку 1917 года накіраваны ЦК РСДРП (б) агітатарам ў Калужскую губерню. З лістапада 1917 года — сакратар партыйнай арганізацыі Металічнага завода. У 1918—1920 гадах — на палітрабоце ў Чырвонай Арміі, затым — член Петраградскага рэўтрыбунала, камісар Петраградскай акругі пагранвойскаў.

Затым знаходзіўся на адказнай савецкай, партыйнай і гаспадарчай рабоце. У 1922—1923 гадах — старшыня Бранскага губвыканкама. У 1929—1930 гадах — адказны сакратар Ладзейнапольскага акружкама ВКП (б). Па заканчэнні Прамакадэміі ў 1933 годзе — на адміністрацыйна-гаспадарчай рабоце ў Ленінградзе. Быў дырэктарам Металічнага завода імя Камінтэрна, дырэктарам Інстытута радыё і акустыкі ў Ленінградзе.

Падчас абароны Ленінграда 1941—1944 гадоў — палітработнік у Чырвонай Арміі. З 1959 года на пенсіі. Неаднаразова абіраўся членам Ленінградскага абкама КПСС. Старшыня Савета ветэранаў пры абкаме, дэпутат Ленгарвыканкама.

Памёр 19 студзеня 1985 года ў Ленінградзе. Пахаваны на Багаслоўскіх могілках.

Літаратура

• Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1