Вацлаў Агрыпа

Вацлаў Агрыпа (1525^[1] — не пазней за 6 кастрычніка 1597) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Вялікі пісар літоўскі (з 1575), кашталян менскі (1586—1590) і смаленскі (з 1590).

Вацлаў Агрыпа
Агрыпа[d]
4-ы кашталян менскі 15 ліпеня 1586 — 25 сакавіка 1590
Папярэднік	Міхаіл Багданавіч Гарабурда
Пераемнік	Марцін Стравінскі
пісар вялікі літоўскі 1576 — 15 ліпеня 1586
Папярэднік	Лаўрын Война
8-ы кашталян смаленскі 25 сакавіка 1590 — 1597
Папярэднік	Астафій Серафім Тышкевіч[d]
Пераемнік	Вацлаў Шэмет
Нараджэнне	1525[1]
Смерць	не пазней за 6 кастрычніка 1597
Род	Агрыпы[d]
Бацька	Венцлаў Мікалаевіч
Жонка	Магдаліна ?[d] і Раіна з Дарагастайскіх[d][2][3][…]
Дзеці	мерк. Барбара Вацлаваўна[d][4]
Веравызнанне	лютэранства[3]
Адукацыя	Ягелонскі ўніверсітэт (1548) Вітэнбергскі ўніверсітэт[d] Лейпцыгскі ўніверсітэт (1545)

Біяграфія

Сын гаспадарскага пісара Венцлава Мікалаевіча. Вучыўся ў Кракаўскім i Вітэнбергскім універсітэтах, пазней вярнуўся ў Вялікае Княства Літоўскае.

Служыў каралеўскім сакратаром, быў з пасольствам у Вене, займаў урады пісара польнага інфлянцкага, маршалка сойма (у 1574 годзе), быў дзяржаўцам неманойцкім. На Попіс 1567 года ставіў 5 «коней» узброеных па-кашубску^[5].

Удзельнічаў у паходах Стэфана Баторыя падчас Лівонскай вайны. Прыхільнік партыі Радзівілаў, лютэранін. Прымаў удзел у рэдакцыі Статута ВКЛ 1588 года. Імаверна, быў аўтарам рэлігійна-палемічнай паэмы «Апалагетык, гэта ёсць Абарона канфедарацыі» (1582)^[6].