Вера Сямёнаўна Палтаран

Вера Сямёнаўна Палтара́н^[3], па мужу: Ляпеская (28 сакавіка 1919 — 28 сакавіка 1989) — беларуская савецкая пісьменніца, публіцыст, літаратурны крытык^[3], перакладчык^[3]. Заслужаны работнік культуры БССР (1979).

Вера Сямёнаўна Палтаран
альтэрн.: Вера Сямёнаўна Ляпеская[1]
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	альтэрн.: Вера Сямёнаўна Палтаран[1]
Дата нараджэння	28 сакавіка 1919(1919-03-28)[1]
Месца нараджэння	Бабунічы, Петрыкаўская воласць[d], Мазырскі павет, Менская губерня, Беларуская ССР, Літоўска-Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка[1]
Дата смерці	28 сакавіка 1989(1989-03-28)[2] (70 гадоў)
Грамадзянства	Беларуская ССР[1]  СССР[1]
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ[2]
Месца працы	Чырвоная змена[2] Літаратура і мастацтва[2] Маладосць[2] Мастацкая літаратура[2]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, публіцыстка, літаратурная крытык, перакладчыца, рэдактар
Жанр	нарыс[2]
Узнагароды	Дзяржаўная прэмія БССР імя П. М. Лепяшынскага[d] (1970)

Біяграфія

Нарадзілася ў вёсцы Бабунічы (сучасны аграгарадок у Петрыкаўскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі). Скончыла вясковую дзесяцігадовую школу, вучылася ў Мінскім педагагічным інстытуце імя М. Горкага, але вучобу перапыніла Вялікая Айчынная вайна^[4]. У час вайны знаходзілася ў эвакуацыі, працавала на заводзе ў Горкаўскай вобласці^[4]. У 1943 годзе паступіла на філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага універсітэта^[4]. Універсітэт скончыла ў 1945 годзе. Працавала стыльрэдактарам у газетах «Чырвоная змена» і «Літаратура і мастацтва», з 1953 года рэдактарам аддзела крытыкі ў часопісе «Маладосць» і па сумяшчальніцтву стыльрэдактарам^[4]. З 1973 года загадвала аддзелам крытыкі і літаратуразнаўства выдавецтва «Мастацкая літаратура».

Памерла В. С. Палтаран 28 сакавіка 1989 года.

Творчасць

Літаратурную працу пачала ў 1949 годзе^[4]. Друкавалася пастаянна з 1957 года. Асноўныя тэмы творчасці — жыццё сучаснай вёскі і роднага краю, адказнасць чалавека перад грамадствам і сваім сумленнем. Выступала як літаратурны крытык. Аўтар артыкулаў пра творчасць А. Адамовіча, І. Мележа, А. Кудраўцава, І. Пташнікава, М. Стральцова, Р. Шырмы, Я. Раманоўскага і інш. Таксама займалася мастацкімі перакладамі.

Сярод твораў В. С. Палтаран нарысы «Дзівасіл», «Ключы ад Сезама», «Над зямлёй палескай», «За ракой Гарынню», «Лён мой, лён», аповесць «Будзённы дзень сям’і Ганчарыкаў».

Узнагароды і званні

У 1970 годзе В. С. Палтаран была ўзнагароджана Дзяржаўнай прэміяй Беларусі імя П. М. Лепяшынскага за кнігу «Ключы ад Сезама» (1967) і нарыс «Дзівасіл» (1968) і ў 1979 годзе атрымала званне заслужанага работніка культуры Беларускай ССР.

Зноскі

1. https://zviazda.by/sites/default/files/pdf/2014/03/28sak-12.indd_.pdf
2. https://bis.nlb.by/by/documents/128937
3. Беларусь 1995.
4. Палтаран (Ляпеская) Вера Сямёнаўна на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»