Весніцк

Ве́сніцк^[1] (трансліт.: Viesnick, руск.: Весницк) — вёска ва Ушацкім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Вялікадолецкага сельсавета.

Хуткія факты Краіна, Вобласць ...

Упершыню населены пункт з такой назвай згадваецца ў XV стагоддзі^[2]. У 1552 годзе згадваецца сяло Весніцк, якое адносілася да Пуцілкавіцкага замка^[3] і знаходзілася за некалькі кіламетраў на поўнач ад сучаснага Весніцка. Потым гэтае сяло да XVII стагоддзя разам з Вялікімі Дольцамі належала да архібіскупскай кафедры^[2]. У XVII стагоддзі стала маёмасцю паноў Кубліцкіх. Станам на 1663 год, уладальнікам з’яўляўся Юрый Кубліцкі^[4]. Няма пэўных звестак ці ёсць сувязь паміж гэтымі населенымі пунктамі. На старых картах можна сустрэць іх паасобку, з розным напісаннем.

У выніку другога падзела Рэчы Паспалітай у 1793 годзе вёска адышла да Расійскай імперыі. У гэты час яна знаходзілася ў складзе Вялікадолецкай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. У 2-й палове XIX стагоддзя — уладанне Іосіфа Ваньковіча. Належала да праваслаўнага прыхода царквы Святога Духа ў Вялікіх Дольцах. У 1912 годзе была адкрыта земская школа, на базе якой пазней адчынена пачатковая школа з беларускай мовай навучання^[4]. Школьны раён ахопліваў 10 населеных пунктаў, у якія ўваходзілі вёскі Весніцк, Воснава, Дубінец, Першамайск, Капцы, Садкі і іншыя^[5].

З 8 жніўня 1924 года — у складзе Ушацкага раёна, цэнтр Весніцкага сельсавета. У 1938 годзе ў Весніцк былі пераселены жыхары хутароў Дзербіна, Роўнае Поле і вёскі Малы Весніцк. Падчас Другой сусветнай вайны цалкам спалена, забіты 34 жыхары, 20 чалавек забраны на прымусовыя працы^[6]. У 1962 годзе цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Капцы^[7], праз год Весніцкі сельсавет ліквідаваны^[8].

Гісторыя

Насельніцтва

Крыніцы

Спасылкі

Wikiwand - on