Вялікае Тока

Вялікае То́ка (руск.: Большое То́ко^[3]) — возера ў Азіяцкай частцы Расіі, у Нерунгрынскім раёне Рэспублікі Саха (Якуція), на мяжы з Хабараўскім краем, у басейне ракі Алгама (басейн Алдана і Лены).

Вялікае Тока
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора	903[1] м
Даўжыня	15 км
Шырыня	7,7 (7,5[2]) км
Плошча	82,6 (85,2[2]) км²
Аб’ём	3,47[1] км³
Найбольшая глыбіня	каля 80[1] м
Сярэдняя глыбіня	42[1] м
Гідралогія
Тып мінералізацыі	прэснае
Басейн
Плошча вадазбору	919 км²
Упадаюць	Утук
Выцякаюць	Мулам
Размяшчэнне
Краіна	Расія
Рэгіён	Якуція
Вялікае Тока
Вялікае Тока
Ідэнтыфікатары
ДВР	18030600311117300000072
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вялікае Тока знаходзіцца на Алданскім нагор’і, у паўднёвай частцы Такінскай тэктанічнай упадзіны на вышыні 903^[1] м над узроўнем мора, за 450 км ад горада Нерунгры. З’яўляецца самым буйным возерам у межах Станавога хрыбта і самым глыбокім на тэрыторыі Якуціі. Плошча паверхні возера 82,6^[3][4] (85,2^[2]) км². Даўжыня 15 км, найбольшая шырыня 7,7 (7,5^[2]) км. Сярэдняя глыбіня 42^[1], найбольшая каля 80 м. Аб’ём вады ў возеры 3,47^[1] км³. Плошча вадазбору 919 км².

Катлавіна возера авальнай формы і мае тэктанічна-ледавіковае паходжанне. Берагавая лінія слаба звілістая, маецца некалькі заліваў. Берагі пакатыя. Вадой возера жывіцца за кошт атмасферных ападкаў і паверхневага сцёку. Вада возера вызначаецца малой мінералізацыяй і вялікай празрыстасцю. Замярзае возера ў кастрычніку, лёд трымаецца да чэрвеня^[1]. За 3 км у напрамку на поўдзень знаходзіцца возера Малое Тока, звязанае з Вялікім Тока пратокай і ракой Утук^[1]. У возера ўпадае рака Утук, у паўночна-ўсходняй частцы выцякае рака Мулам (левы прыток ракі Ідзюм).

У возеры водзяцца таймень, лянок, харыус, сіг-пыж’ян, арктычны галец, плотка, ялец, акунь, шчупак^[1].

Зноскі

1. Измайлова А. В. Большое Токо // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
2. Большое Токо — самое глубокое озеро в Якутии и самое крупное на Становом хребте // Дирекция биологических ресурсов и особо охраняемых природных территорий Министерства охраны природы Республики Саха (Якутия) Архівавана 29 жніўня 2018. (руск.)
3. Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 68. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
4. Озеро Бол. Токо // Государственный водный реестр РФ (руск.)