Станавы хрыбет

Станавы́ хрыбе́т^[1], таксама Знешні Хінган — горны хрыбет у паўднёвай частцы Далёкага Усходу Расіі працягласцю 700 км ад сярэдняй плыні ракі Алёкма да вытокаў ракі Учур. На захадзе злучаецца са Станавым нагор’ем, на ўсходзе — з гарамі Джугджур. З’яўляецца водападзелам рэк Паўночнага Ледавітага і Ціхага акіянаў.

Станавы хрыбет
руск. Становой хребет
55°30′ пн. ш. 127°30′ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Рэгіёны	Амурская вобласць, Якуція, Хабараўскі край
Даўжыня	700 км
Шырыня	180 км
Медыяфайлы на Вікісховішчы

На мяжы Якуціі і Амурскай вобласці

Вышыня да 2412 м. Складзены сланцами і гнейсами, прадзёртымі інтрузіямі гранітаў. Радовішчы золата, рэдкіх металаў, жалезных руд, слюды. Характэрныя складчатыя сярэднегорныя плоскавяршынныя хрыбты, падзеленыя далінамі. Паўсюдна шматгадовамёрзлыя пароды. На схілах — лістоўнічная тайга, вышэй 1200 м — кедравы сланік і горная тундра.

Упершыню даследаваны і навукова апісаны расійскім даследчыкам А. Ф. Мідэндорфам.

Зноскі

1. БелЭн 2002.