Віктар Іванавіч Сычугоў

Віктар Іванавіч Сычугоў (* 1837, Санкт-Пецярбург — † 1892, Варшава) — кіеўскі архітэктар.

Віктар Іванавіч Сычугоў
Дата нараджэння	1837
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Дата смерці	23 чэрвеня (5 ліпеня) 1892
Месца смерці	Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя
Месца пахавання	Праваслаўныя могілкі ў Варшаве[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Альма-матар	Імператарская Акадэмія мастацтваў (1864)
Месца працы	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Навуковае званне	Акадэмік Імператарскай Акадэміі Мастацтваў[d]
Працаваў у гарадах	Смаленск, Кіеў, Царства Польскае і Гродна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу. На працягу 1861-64 гадоў вучыўся ў Пецярбургскай акадэміі мастацтваў. Быў адзначаны 1-м залаты медалём, атрымаў званне класнага мастака 1-й ступені. У 1867 годзе атрымаў званне акадэміка архітэктуры.

Пасля гэтага працаваў у Смаленску (1869-71 года), а ў 1871 годзе пераехаў у Кіеў. У Кіеве працаваў архітэктарам Удзельнага ведамства.

Менавіта на 1870-80-я гады прыпадае найбольш плённы этап творчасці архітэктара.

На працягу 1885-87 гадоў займаў пасаду губернскага архітэктара у Гродне. У 1880-х гадах удзельнічаў у будаўніцтве Новых казармаў за чыгункай у Гродне (цяпер на рагу вуліц Чырвонаармейскай і Шчорса)^[1].

Апошнія гады жыцця жыў у Варшаве.

Стыль

Ужываў стылявыя формы неарэнесансу, неабарока, неаготыкі, неарускага і неавізантыйскага стыляў.

Працы ў Кіеве

Ваданапорная вежа да перабудовы ў Храм прападобнага Сергія Раданежскага

Прыбытковы дом сям’і Шкот

Прыбытковы дом Караваевых

Будынак Кіеўскай удзельнай канторы

• Удзельная кантора ў Марыінскім парку  (руск.) на вул. Грушэўскага  (руск.) № 7 (1871—1876, па прысланым праекце),
• Прыбытковы дом Караваевых  (руск.) на вул. Фундуклееўскай /цяпер Б. Хмяльніцкага № 35/1 (1874),
• Прыбытковы дом сям’і Шкот на 2 паверхі на вул. Уладзімірскай  (руск.) № 34 (1871-76, пазней надбудаваны)
• Дваранскі сход на Хрэшчатыку (1876—1877, не захаваўся),
• Прыбытковы дом Бродскага на вул. Хрэшчатык, 15 (старая нумарацыя, 1877, не захаваўся),

У Кіева-Пячэрскай лаўры пабудаваў:

Іканапісная школа і майстэрня

• Воданапорную вежу (1879, цяпер перабудавана ў царкву Сергія Раданежскага),
• Іканапісную школу і майстэрні  (укр.) (корп. 30, 1880—1885),
• Каменны гатэль на 4 паверху на Гасціным двары «для размяшчэння багамольцаў» (не захаваўся).

Працы па прыватных заказах:

Флігель асабняка барона Штэйнгеля

• Асабняк  (руск.) Рудольфа Штэйнгеля  (руск.) на вул. Бульварна-Кудраўскай  (укр.) № 27 (1877—1879, працягнуў працу У. Мікалаева  (руск.),
• Перабудова асабняка  (руск.) Сары Бродскай на вул. Інстытуцкай  (укр.) № 12 (1879),
• Жылы дом сям’і Шкот на 2 паверхі на вул. Уладзімірскай № 34,
• Жылы дом У. Беца  (руск.) на вул. Гімназічнай /цяпер Леантовіча  (укр.) № 7 (1882, сааўтар В. Кацярыныч  (укр.); надбудаваны 4-м паверхам у 1910-я гады),
• Сядзіба  (руск.) Ф. Міхельсона  (руск.) ў Кіеве вул. Уладзімірскай, № 35 з ліцавога корпуса і флігеляў пад № 35-6 і 37-6 (1884—1885),
• Даходны дом купца Ф. Міхельсона па вул. Уладзімірскай № 47 (1889—1890, сааўтар А. Шыле  (руск.)).

Працы для іншых гарадоў

• Вакзал у Смаленску (1867-69),
• Адміністрацыйны чыгуначны будынак у Смаленску (1867-69),
• Мужчынская гімназія ў Смаленску (1867-69),
• Некалькі жылых дамоў і рэстаўрацыя адной з крапасных веж у Смаленску (1867-69),
• Ажыццявіў рамонт шэрагу збудаванняў палацавага ансамбля  (укр.) ў Тульчыне (1874—1876).
• Спраектаваў царкву-маўзалей  (укр.) М. Пірагова каля Вінніцы (1880-я),
• Крыж на магіле Т. Шаўчэнкі  (руск.) ў Каневе (1884),
• Царква-капліца св. Кірыла і Мяфодзія  (польск.) ў Хэлме (1884 р.),
• Царква ў пасёлку Востраў (1888—1891 гг., будаваў Ч. Валінскі),
• Свята-Петра-Паўлаўская царква  (польск.) ў Сасновіцы (1888—1891 гг., будаваў Ч. Валінскі),
• Царква ў Косыні  (укр.) (1888—1891 гг., будаваў Ч. Валінскі),
• Свята-Мікалаеўская царква  (польск.) ў Дратаве  (укр.) (1888—1891 гг., будаваў X/ Валінскі).
• Касцёл Святога Станіслава Косткі  (польск.) ў Косыні  (укр.) (1888—1891)
• Свята-Пакроўская царква  (польск.) ў Кабылянах  (укр.)

Нерэалізаваныя праекты

• П’едэстал помніка Багдану Хмяльніцкаму ў Кіеве (1884—1886),
• Кірыла-Мяфодзіеўскі будынак у Кіеве на Еўрапейскай плошчы (1885, у суаўтарстве з інж. В. Кацярыныч  (укр.)).

Зноскі

1. Александр Севенко. История 11-го военного городка в г. Гродно (руск.)