Віктар Пятровіч Астаф’еў

Віктар Пятровіч Астаф'еў (1 мая 1924, сяло Аўсянка, Краснаярскі край, РСФСР — 29 лістапада 2001, Краснаярск) — савецкі і расійскі пісьменнік. Лаўрэат двух Дзяржаўных прэмій СССР (1978, 1991) і трох Дзяржаўных прэмій РФ (1975, 1995, 2003). Герой Сацыялістычнай Працы (1989). Падпісант «Ліста 42-х».

Віктар Пятровіч Астаф'еў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1 мая 1924(1924-05-01)[1][2][…]
Месца нараджэння	Аўсянка[d], Краснаярскі павет[d], Енісейская губерня[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	29 лістапада 2001(2001-11-29)[3][4][…] (77 гадоў)
Месца смерці	Краснаярск, Краснаярскі край, Расія
Пахаванне	Краснаярскі край
Грамадзянства	СССР  Расія
Жонка	Maria Koryakina[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	сцэнарыст, пісьменнік, эсэіст, драматург
Гады творчасці	1951—2001
Кірунак	ваенная проза
Жанр	раман, аповесць
Мова твораў	руская
Дэбют	«Грамадзянскі чалавек» (апавяданне, 1951)
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Прэміі	A. S. Pushkin Award[d] (1997)
Узнагароды	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Астаф'еў.

Друкаваўся з 1951 года. У псіхалагічных аповесцях пра вайну і сібірскую вёску «Крадзеж» (1966), «Пастух і пастушка» (1971), у цыкле аўтабіяграфічных апавяданняў і аповесцяў «Недзе грыміць вайна» (1967), «Апошні паклон» (кнігі 1-2, 1968—1978), узнімае тэму процістаяння духоўнаму і маральнаму распаду. Раман «Цар-рыба» (1976, Дзяржаўная прэмія 1978) пра пагрозу знішчэння прыроды. У рамане «Сумны дэтэктыў» аналізуе духоўны і сацыяльны стан грамадства.

Зноскі

1. АСТАФЬЕВ Виктор Петрович // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 121–126. — ISBN 5-94848-245-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124467367'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124510026'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4421639'></a>
2. Астафьев Виктор Петрович // ПроДетЛит — 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124821483'></a>
3. Viktor Petrovich Astafyev // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
4. Wiktor Petrowitsch Astafjew // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>