Віржыні Шыманец

Віржынí Шыманéц (часам Шыманек; фр.: Virginie Symaniec; 25 снежня 1968, Мезон-Лафіт, Францыя) — французская даследчыца беларускага тэатра, лінгвістка, гісторык і выдавец беларускага паходжання. Пісьменніца і перакладчыца з беларускай на французскую мову.

Віржыні Шыманец
фр.: Virginie Symaniec
Дата нараджэння	25 снежня 1968(1968-12-25)[1] (56 гадоў)
Месца нараджэння	Мезон-Лафіт, Сен-Жэрмен-ан-Ле[d], дэпартамент Івелін, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Лявон Шыманец
Род дзейнасці	рэдактар, тэатразнавец, пісьменніца, перакладчыца
Навуковая сфера	тэатразнаўства, беларусістыка, мовазнаўства
Навуковая ступень	доктар[d] і габілітаваны доктар
Альма-матар	Універсітэт Парыж III Новая Сарбона
Навуковы кіраўнік	Martine de Rougemont[d][2]
Сайт	leverasoie.com

Біяграфія

Нарадзілася ў 1968 годзе ў Францыі ў сям’і Лявона Шыманца і Мары-Франс Сіро. Пляменніца Івонкі Сурвілы. Бацька Лявон Шыманец узначальваў арганізацыю беларусаў Францыі «Хаўрус», з’яўляючыся паслом інтарэсаў беларускай нацыі ў Францыі^[3].

Віржыні Шыманец — доктарка тэатральных даследаванняў (Інстытут тэатральных даследаванняў, Парыж, 2000). Спецыялістка па культурных адносінах і па культурнай палітыцы Беларусі. Габілітаваная доктарка (Парыж, EHESS, 2010)^[4].

Дзейнасць

З 1996 года на працягу 10 гадоў узначальвала парыжскую асацыяцыю «Les Perspectives biélorussiennes» (Беларускія перспектывы). Працавала ў выдавецтве L’Harmattan, у якім кіравала серыяй, прысвечанай Беларусі. У 2011 годзе заснавала выдавецтва «Le Ver à Soie» (Шаўкапрад) у Парыжы^[5]. Перакладае з беларускай і з рускай моў. З беларускай мовы пераклала п’есу «Тутэйшыя» Янкі Купалы^[6]. Пад кіраўніцтвам В. Шыманец у супрацы з А. Лапатнёвай быў перакладзены на французскую мову раман А. Бахарэвіча «Дзеці Аліндаркі»^[7]. Гэта першы ў гісторыі раман, перакладзены на французскую непасрэдна з беларускай мовы.

Піша не толькі навуковыя тэксты і кнігі, а таксама прозу. У 2019 годзе дэбютавала як пісьменніца з кнігай «Barnum» (Ятка)^[8].

Бібліяграфія

• Virginie Symaniec, Alexandra Goujon, Parlons biélorussien: Langue et culture, L’Harmattan, 1997.
• Virginie Symaniec, Le Théâtre en Biélorussie (fin du XIXème siècle — années 1920), L’Harmattan, 2003.
• Virginie Symaniec, Mikola Piniguine. Mises en scène d’un exil, L’Harmattan, 2003.
• Virginie Symaniec, Jean-Charles Lallemand, Biélorussie: Mécanique d’une dictature, Les Petits Matins, 2007.
• Virginie Symaniec, La Construction idéologique slave orientale: Langues, races et nations dans la Russie du XIXème siècle, PÉTRA, 2012.
• Virginie Symaniec, Barnum, Signes et Balises, 2019^[9].

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 31 снежня 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. https://www.theses.fr/2000PA030108
3. Лявону Шыманцу — 70 гадоў, Радыё Свабода, 9 мая 2007
4. BnF Data
5. Парыжанка Віржыні Шыманец — пра свой беларускі лёс, Радыё Свабода, 18 чэрвеня 2014
6. [https://quartierlibre.coop/livre/592981-les-gens-d-ici-scenes-tragi-comiques-en-quatre--anka-kupala-l-espace-d-un-instant Les gens d’ici scènes tragi-comiques en quatre actes de Janka Kupala]
7. Як «Дзеці Аліндаркі» загаварылі па-французску, Радыё Свабода, 17 лістапада 2018
8. «Barnum», de Virginie Symaniec (France)
9. Virginie Symaniec, Babelio.com