Гармонія (музыка)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гармонія.

Гармонія ў музыцы:

1) сістэмна арганізаваныя сродкі музычнай выразнасці, якія грунтуюцца на заканамерным аб'яднанні тонаў у сугуччы і заканамернай сувязі сугуччаў;

2) навуковая і навучальная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю вучэнняў пра гармонію, яе класічныя і сучасныя сістэмы, прадугледжвае практычнае авалоданне тэхнікай гарманізацыі і іншымі сродкамі выразнасці, уласцівымі гармоніі.

Літаратура

• Дубкова Т. А. Гармонія ў музыцы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 65. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).