Гнёздаўскі надпіс

Гнёздаўскі надпіс — найстаражытнейшы усходнеславянскі надпіс (другая чвэрць — сярэдзіна X стагоддзя^[1]), знойдзены ў адным з Гнёздаўскіх курганоў  (руск.) у 1949 годзе Д. А. Аўдусіным  (руск.)^[2][3].

Зарысоўка Гнёздаўскага надпісу

Знаходка і апублікаванне

Надпіс знойдзены на гліняным збане (карчазе, амфары), знойдзеным у 1949 годзе пры раскопцы кургана № 13 каля вёсцы Гнёздава пад Смаленскам. Апублікавана ў 1950 годзе Д. А. Аўдусіным і М. М. Ціхаміравым.

Прачытанні

Надпіс выкананы кірыліцай і складаецца з аднаго слова спрэчнага чытання. Вядомыя варыянты:

• гороушна, г.зн. «гарчыца» (Д. А. Аўдусін, П. Я. Чарных).
• гороуща, г.зн. «гаручае» (Г. Ф. Карзухіна, А. С. Львоў).
• гороуниа, г.зн. назоўны склон прыналежнага прыметніка ад славянскага асабістага імені Гарун (Р. В. Якабсон, В. Кіпарскі, А. М. Трубачоў).

На аснове рытуальнасці звычаю разбіваць пры насыпанні кургана сасуд, які належаў памерламу, А. А. Мядынцава лічыць, што на карчазе было напісана імя пахаванага ў кургане № 13 воіна-купца, які хадзіў «з вараг у грэкі» — Гарун ці Гарунша^[4].

Гл. таксама

• Дахрысціянская пісьменнасць у славян  (руск.)