Гістарычны цэнтр Санкт-Пецярбурга і звязаныя з ім комплексы помнікаў

From Wikipedia, the free encyclopedia

Гістарычны цэнтр Санкт-Пецярбурга і звязаныя з ім комплексы помнікаў
Remove ads

Гістарычны цэнтр Санкт-Пецярбурга і звязаныя з ім групы помнікаў (руск.: Исторический центр Санкт-Петербурга и связанные с ним комплексы памятников, англ.: Historic Centre of Saint Petersburg and Related Groups of Monuments) — першы ў РасііСССР) аб'ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Ён быў уключаны ў спіс помнікаў Сусветнай спадчыны на 14-й сесіі камітэта Сусветнай спадчыны — адначасова з 4 іншымі савецкімі помнікамі (Маскоўскі Крэмль і Чырвоная плошча, Сабор Святой Сафіі і Кіева-Пячэрская лаўра, Кіжскі пагост, Ічан-Кала).

Хуткія факты Гістарычны цэнтр Санкт-Пецярбурга і звязаныя з ім групы помнікаў*, Historic Centre of Saint Petersburg and Related Groups of Monuments** ...

Падрыхтоўка дакументаў для сесіі праходзіла ў аўральным рэжыме пад кіраўніцтвам Ю. А. Дзянісава. Спачатку абмяркоўвалася занясенне ў пералік асобных помнікаў гісторыі і архітэктуры, аднак даволі хутка ўзяло верх меркаванне, што «ўніверсальная каштоўнасць культурнага і прыроднага ландшафту Вялікага Санкт-Пецярбурга, сфарміраванага ў гістарычна кароткі тэрмін гіганцкімі высілкамі Расійскай дзяржавы, пераўзыходзіць каштоўнасць яго складовых частак»[1].

Remove ads

Размяшчэнне

Thumb
Гістарычны цэнтр
Гістарычны цэнтр
Фарты Кранштата
Фарты Кранштата
Гасціліцы
Гасціліцы
Тайцы
Тайцы
Сергіева пустынь
Сергіева пустынь
Міхайлаўка
Міхайлаўка
Знаменка
Знаменка
Дача Бенуа
Дача Бенуа
Сергіеўка
Сергіеўка
Араніенбаум
Араніенбаум
Гарадок І. П. Паўлава
Гарадок І. П. Паўлава
Сядзіба Зіноўевых Багаслоўка
Сядзіба Зіноўевых Багаслоўка
Сядзіба Шувалавых
Сядзіба Шувалавых
Сядзіба Вяземскіх
Сядзіба Вяземскіх
Сестрарэцкі Разліў
Сестрарэцкі Разліў
Пенаты
Пенаты
Камароўскія пасялковыя могілкі
Камароўскія пасялковыя могілкі
Ліндулаўскі гай
Ліндулаўскі гай
Юкоўскае ўзвышша
Юкоўскае ўзвышша
Помнікі Санкт-Пецярбурга і наваколляў
Thumb
Колтушы, Гарадок І. П. Паўлава
Колтушы, Гарадок І. П. Паўлава
Юкоўскае ўзвышша
Юкоўскае ўзвышша
Сядзіба Вяземскіх
Сядзіба Вяземскіх
Ліндулаўскі гай
Ліндулаўскі гай
Крэпасць Арэшак, Шлісельбург
Крэпасць Арэшак, Шлісельбург
Гасціліцы
Гасціліцы
Тайцы
Тайцы
Помнікі Ленінградскай вобласці


Remove ads

Склад[2]

Больш інфармацыі #, Выява ...
Remove ads

Значэнне

Аб'ект «Гістарычны цэнтр Санкт-Пецярбурга» стаў адным з першых у практыцы ЮНЕСКА выпадкаў надання статусу помніка велізарнаму культурна-прыроднаму ландшафту, на тэрыторыі якога вядзецца актыўнае гаспадарчая дзейнасць і пражываюць сотні тысяч людзей. У яго ўвайшлі нават тыя аб'екты, сувязь якіх з цэнтрам Пецярбурга далёка не відавочная, як, напрыклад, старажытнаруская Арэхаўская крэпасць на Ладазе і Ліндулаўскі гай. Прыгарадныя зоны складаюцца не толькі з палацава-паркавых комплексаў, але і прыродных ландшафтаў, помнікаў прамысловай (Сестрарэцкі зброевы завод), фартыфікацыйнай (фарты Кранштата) і сядзібнай архітэктуры. Кансервацыя такіх вялікіх участкаў сучаснага гарадскога ландшафту звя звязана вялікімі складанасцямі, пра што сведчыць выключэнне са спісу тыпалагічна падобнага ландшафту даліны Эльбы з Дрэздэнам (2009) з-за планаў будаўніцтва новага моста цераз Эльбу.

У 2012 годзе Урад Санкт-Пецярбурга зацвердзіла мэтавую праграму «Захаванне і развіццё тэрыторый «Канюшанная» і «Паўночная Каломна – Новая Галандыя», размешчаных у гістарычным цэнтры Санкт-Пецярбурга, на 2013-2018 гады»[3].

У выніку пераходу Санкт-Пецярбурга да праграмна-мэтавага метаду планавання ў 2014 годзе Праграма захавання гістарычнага цэнтра стала часткай дзяржаўнай праграмы «Эканамічнае і сацыяльнае развіццё тэрыторый Санкт-Пецярбурга» Архівавана 3 сакавіка 2018.[4], якую прынялі 30 чэрвеня 2014 года тэрмінам на 6 гадоў.

Курыруе выкананне дзяржаўнай праграмы Камітэт па эканамічнай палітыцы і стратэгічнаму планаванню Санкт-Пецярбурга. Галоўным экспертна-кансультацыйным органам, які суправаджае рэалізацыю Праграмы, з'яўляецца Савет па захаванні і развіцці тэрыторый гістарычнага цэнтра Санкт-Пецярбурга пры Урадзе Санкт-Пецярбурга[5], створаны ў 2013 годзе.

У рамках Праграмы вылучаны дзве тэрыторыі гістарычнага цэнтра Санкт-Пецярбурга: «Канюшанная» і «Паўночная КаломнаНовая Галандыя».

Будаўніцтва Охта-цэнтра

Планы будаўніцтва ў Пецярбургу вышыннага Охта-цэнтра выклікалі заклапочанасць ЮНЕСКА. У чэрвені 2007 года ў Новай Зеландыі прайшла 31-я сесія камітэта сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. У рашэнні сесіі па аб'екце сусветнай спадчыны «Гістарычны цэнтр Санкт-Пецярбурга і звязаная з ім група помнікаў» адзначана, што «планы, прадстаўленыя краінай-удзельніцай 18 студзеня і 5 сакавіка 2007 года, не адпавядаюць патрабаванням камітэта, а таксама не змяшчаюць выразных граніц і буферных зон усіх аб'ектаў, уключаючы Ленінградскую вобласць», і прынята настойлівая рэкамендацыя да органаў улады Расіі «прыпыніць рэалізацыю праекта, уключаючы дазволы на правядзенне прац, пакуль усе матэрыялы, якія тычацца справы, не будуць разгледжаны, і пакуль не будуць разгледжаны ўсе матэрыялы, якія тычацца гэтага пытання, і не будзе праведзена ўсебаковая ацэнка пагроз аб'екту сусветнай спадчыны»[6][7]. У снежні 2010 года праект Охта-цэнтра быў замарожаны на нявызначаны час.

Remove ads

Зноскі

Remove ads

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads