Георгій Васільевіч Чычэрын
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Георгій Васільевіч Чычэрын (12 (24) верасня 1872, в. Караул, Тамбоўская губерня, Расійская імперыя — 7 ліпеня 1936, Масква, РСФСР) — савецкі палітычны і дзяржаўны дзеяч.
Remove ads
Біяграфія
Пляменнік Б. М. Чычэрына (1828—1904) — рускага правазнаўцы, анаго з заснавальнікаў расійскай школы канстытуцыйнага права. Скончыў Пецярбургскі універсітэт (1896). 3 1897 года працаваў у Міністэрстве замежных спраў Расійскай імперыі. 3 1904 года удзельнічаў у сацыял-дэмакратычным руху. У 1904—1917 гадах у эміграцыі (Германія, Франція, Англія). У часы эміграцыі сакратар Цэнтральнага бюро замежных груп рускіх палітэмігрантаў. 3 1905 года член РСДРП, з 1906 года прыхільнік меншавізму. У першую сусветную вайну інтэрнацыяналіст.
У студзені 1918 годзе вярнуўся ў Расію. У 1918—1930 гадах — Наркам замежных спраў СССР (да 1922 года — РСФСР). У складзе савецкай дэлегацыі падпісаў Брэсцкі мір 1918.
Узначальваў савецкія дэлегацыі на Генуэзскай канферэнцыі 1922 года, Лазанскай канферэнцыі 1922—1923. Падпісаў Рапальскі дагавор 1922 года з Германіяй і інш. Член ЦК УКП(б) у 1925—1930 гадах.
Аўтар прац па гісторыі рэвалюцыйнага руху, міжнародных адносін.
Remove ads
Памяць
У Мінску яго імем названа вуліца (1922), на доме № 1 мемарыяльная дошка (1977).
Зноскі
- Georgy Vasilyevich Chicherin // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Georgi Wassiljewitsch Tschitscherin // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Чичерин Георгий Васильевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- Find a Grave — 1996. Праверана 29 чэрвеня 2024.
- Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads