Джэнтыле да Фабрыяна

Джэнтыле да Фабрыяна (італ.: Gentile da Fabriano, уласна італ.: Gentile di Niccolò di Giovanni Massi, каля 1370, Фабрыяна, правінцыя Анкона — верасень 1427, г. Рым) — італьянскі жывапісец, найбуйнейшы прадстаўнік інтэрнацыянальнай готыкі ў Італіі.

Джэнтыле да Фабрыяна
італ.: Gentile da Fabriano
Імя пры нараджэнні	італ.: Gentile da Fabriano, італ.: Gentile di Niccolò di Giovanni Massi
Дата нараджэння	каля 1370
Месца нараджэння	Фабрыяна[d], правінцыя Анкона, Марке, Папская вобласць
Дата смерці	1427
Месца смерці	Рым, Папская вобласць[1]
Род дзейнасці	мастак, фрэскіст
Жанр	готыка
Мастацкі кірунак	International Gothic art in Italy[d]
Уплыў	Альтык’ера да Дзэвіа
Уплыў на	Даменіка Венецыяна
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Пакланенне вешчуноў  (італ.)», 1423, Уфіцы

Біяграфія

Рос сіратой (маці памерла, бацька пайшоў у манастыр і неўзабаве таксама памёр). Вучыўся ў сваім родным горадзе ў мастака Алегрэта Нуцы  (руск.), якога разам з Франчэскуча Гісі лічаць заснавальнікам мясцовай мастацкай школы ў Фабрыяна. Верагодна, зблізіўся ў юнацтве з кім-небудзь з сіенскіх майстроў і хутка дасягнуў вялікай вядомасці.

Працаваў у Цэнтральнай Італіі — у Брэшыі, Венецыі, Фларэнцыі, Сіене, Арвіета  (руск.) і ў Рыме, дзе з 1426 да самай смерці сваёй займаўся упрыгожваннем Латэранскага сабора фрэскамі, якія паказваюць сцэны з жыцця Іаана Хрысціцеля. Пасля яго смерці яго малодшы сучаснік і сябар Пізанела, якому Дженціле завяшчаў свае працоўныя прылады, завяршыў роспіс базілікі (не захавалася).

Па адной са здагадак, пахаваны ў рымскай царквы Санта-Марыя-ін-Трастэверэ  (руск.).

Творчасць

«Каранаванне Марыі» — частка Поліптыху з Вале Раміта  (італ.), Пінакатэка Брэра

«Увядзенне ў храм», Луўр

Фрэскі ў Сан-Джавані ін Латэрана, роўна як таго ж роду творы Дженціле ў іншых месцах (напрыклад, у венецыянскім Палаца Дожаў) загінулі. Пра яго дараванні можна атрымаць уяўленне толькі па нешматлікім станковым карцінам яго працы, якія дайшлі да нас, з якіх самыя выдатныя — «Пакланенне вешчуноў» (адзін з лепшых узораў інтэрнацыянальнай готыкі), «Каранаванне Марыі» і « Уцёкі ў Егіпет».

Іх галоўныя вартасці — ажыўленасць кампазіцыі, старанна распрацаваны, тонкі малюнак, высакароднасць і экспрэсіўнасць фігур, свежасць фарбаў. Далікатнасцю мадэліроўкі асоб, пяшчотнай бледнасцю іх карнацыі  (руск.) і уменнем ажыўляць іх пачуццём набожнасці Дженціле нагадвае фра Беата Анджэліка.

Дженціле меў значны ўплыў на сучасны яму жывапіс, асабліва на венецыянскую, праз свайго вучня Якапа Беліні.

Зноскі

1. Union List of Artist Names — 2017. Праверана 25 кастрычніка 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q110250907'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2494649'></a>