Дзмітрый Апалінаравіч Ражанскі

Дзмітрый Апалінаравіч Ража́нскі^[3] (1 верасня 1882 — 27 верасня 1936) — вучоны-фізік, заснавальнік навуковай школы па радыёфізіцы і радыётэхніцы. Член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР (1933). Брат М. А. Ражанскага.

Дзмітрый Апалінаравіч Ражанскі
Дата нараджэння	1 верасня 1882(1882-09-01)
Месца нараджэння	Кіеў, Кіеўская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	27 верасня 1936(1936-09-27)[1] (54 гады)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР[1]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны электратэхнічны ўніверсітэт Ніжагародская радыёлабараторыя[d][2] Central Radio Laboratory[d][2] Фізіка-тэхнічны інстытут імя А. Ф. Іофе РАН[d][2]
Навуковая ступень	член-карэспандэнт АН СССР[d] (1933)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт (1911)[2]
Член у	Расійская акадэмія навук[2] Навуковае таварыства імя Тараса Шаўчэнкі[d]
Узнагароды	Прэмія імя А. С. Папова[d]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ражанскі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Кіеве. У 1904 годзе скончыў фізічнае аддзяленне фізіка-матэматычнага факультэта Санкт-Пецярбургскага Імператарскага ўніверсітэта і быў пакінуты ў ім на падрыхтоўку да прафесарскага звання на кафедры фізікі. Адначасова працаваў лабарантам у Электратэхнічным інстытуце. У 1911 годзе абараніў дысертацыю на ступень магістра. У 1911—1921 гадах працаваў у Харкаўскім універсітэце: прыват-дацэнт, выконваючы абавязкі экстраардынарнага прафесара на кафедры фізікі, з 1914 года — загадчык кафедры. У 1921—1923 гадах навуковы спецыяліст у Ніжагародскай радыёлабараторыі, у 1923—1928 гадах навуковы кансультант Цэнтральнай радыёлабараторыі Трэста заводаў слабага току. Адначасова займаў пасаду прафесара фізіка-механічнага факультэта Політэхнічнага інстытута і загадчыка аддзела электрычных ваганняў Дзяржаўнага фізіка-тэхнічнага інстытута. 5 кастрычніка 1930 года быў арыштаваны за адмову галасаваць на сходзе за смяротную кару абвінавачваемых па «справе Прампартыі» і вызвалены 26 ліпеня 1931 года. З 1931 года працаваў у Ленінградскім электрафізічным інстытуце.

Навуковая дзейнасць

Аўтар навуковых прац па радыёфізіцы і радыётэхніцы. Займаўся вывучэннем прыроды хвалевых працэсаў і электрычных разрадаў у газах. Пад кіраўніцтвам Д. А. Ражанскага створаны першыя ў СССР кароткахвалевыя радыёперадатчыкі і імпульсныя радыёлакатары. Пад яго кіраўніцтвам выкананы шэраг даследаванняў па фізіцы нізкатэмпературнай плазмы і працэсам у іонных прыборах, тэорыі антэн і інш.

Сярод апублікаванага:

• Электрические лучи: Учение об электромагнитных колебаниях и волнах. — Санкт-Петербург: К. Л. Риккер, 1913;
• Физические основания теории распространения коротких волн. — Л.; М., 1934;
• Акустика и оптика. — Л.; М., 1935;
• Физика газового разряда. — Л.; М., 1937.

Узнагароды

Лаўрэат прэміі імя А. С. Папова (1911)^[4].

Зноскі

1. Рожанский Дмитрий Аполлинариевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
2. Бартенев В. Первопроходцы отечественной радиолокации Ю.К. Коровин и Д.А. Рожанcкий, The Pioneers of the Domestic Radar Y.K. Korovin and D.A. Rozhansky // Современная электроника — 2018. — вып. 2. — С. 84–87.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136211096'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136207547'></a>
3. БелЭн 2001.
4. История инженерного дела(недаступная спасылка) (руск.) // Бібліятэка ІрГДТУ