Дыфілабатрыёз

Дыфілабатрыёз (лац.: diphyllobothriosis) — паразітарнае захворванне жывёл, радзей чалавека, якое выклікаецца стужачнікам шырокім (Diphyllobothrium latum) і блізкімі да яго відамі роду Diphyllobothrium.

Дыфілабатрыёз
МКХ-11	1F71
МКХ-10-КМ	B70.0
МКХ-9-КМ	123.4[1][2]
DiseasesDB	29539
MedlinePlus	001375
MeSH	D004169
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Этыялогія

Жыццёвы цыкл стужачніка шырокага (Diphyllobothrium latum)

Захворванне выклікаюць стужачныя чэрві роду Diphyllobothrium.

Эпідэміялогія

Пашыраны ўсюды. Ачагі дыфілабатрыёзу адзначаны па берагах азёр і рэк, паколькі ў цыкле развіцця ўзбуджальнікаў ролю прамежкавых гаспадароў выконваюць рачкі, рыбы, амфібіі і рэптыліі. Захворванне зарэгістравана ў асноўным у Фінляндыі, Францыі, Сібіры і вакол Вялікіх азёр Паўночнай Амерыкі. У цяперашні час пра яго спарадычна паведамляюць у Польшчы. У Японіі адбываецца заражэнне роднасным відам Diphyllobothrium nihonkaiense.

Заражэнне

Жывёлы і чалавек заражаюцца пры ўжыванні недастаткова праваранай і прасоленай рыбы^[3]. У жывёл на дыфілабатрыёз хварэюць сабакі, лісы, пясцы, свінні і іншыя^[3].

Сімптомы і цячэнне

Сімптомы захворвання ўключаюць кішачную непраходнасць, дыярэю, болі ў жываце і мегалабластную анемію, выкліканыя дэфіцытам вітаміна _B12 .

Пры значнай інвазіі жывёлы знясільваюцца, у іх настае анемія, парушаецца дзейнасць страўнікава-кішачнага тракту, нервовай сістэмы^[3].

У людзей хвароба выяўляецца энтэрытам, анеміяй, алергіяй, бяссонніцай, галаўным болем^[3].

Дыягностыка

Яйцо стужачніка шырокага (Diphyllobothrium latum)

Дыягназ ставіцца на падставе наяўнасці яец стужачнага чарвяка ў кале. Яйцы, як правіла, шматлікія, і ніякіх метадаў згушчэння не патрабуецца. Яны маюць памеры 58-76 на 40-51 мкм, авальнай або эліпсападобнай формы, на адным полюсе маюць вечка, часам вельмі непрыкметнае, а на супрацьлеглым полюсе невялікі грудок, часам ледзь прыкметны^[4]. Дыягнастычнае значэнне маюць і выяўленыя ў фекаліях праглатыды паразіта.

Лячэнне

Для лячэння праводзіцца дэгельмінтызацыя. Прэпаратам выбару з’яўляецца празіквантэл у разавай дозе 5-10 мг мг/кг масы цела пераральна, таксама магчымы ніклазамід (2 г пераральна за раз у два прыёмы з інтэрвалам у гадзіну)^[5].

Прафілактыка

Для прафілактыкі забараняецца скормліваць сырую рыбу жывёле^[3]. Таксама прымяняецца санітарна-ветэрынарная ахова вадаёмаў, санітарна-гельмінталагічная экспертыза рыбы і рыбных прадуктаў^[3].