Дэніел Дракер

Дэніел Джошуа Дракер (англ.: Daniel Joshua Drucker, нар. 23 чэрвеня 1956) — канадскі эндакрынолаг. Член Каралеўскага таварыства (2015),^[5] прафесар медыцыны ў Навукова-даследчым інстытуце Луненфельда-Таненбаума  (англ.) пры бальніцы Маўнт-Сінай, Таронта  (англ.). Вядомы сваімі даследаваннямі кішачных гармонаў і іх выкарыстання ў лячэнні дыябету і іншых метабалічных захворванняў.^[6] Афіцэр Ордэна Канады (2015).^[7]

Дэніел Дракер
Дата нараджэння	23 чэрвеня 1956(1956-06-23)[1] (69 гадоў)
Месца нараджэння	Манрэаль, гарадская агламерацыя Манрэаля[d], рёгіён Манрэаль[d], Квебек, Канада
Грамадзянства	Канада
Род дзейнасці	навуковец, diabetologist, эндакрынолаг
Навуковая сфера	incretins[d] і цукровы дыябет
Месца працы	Таронцкі ўніверсітэт Маўнт-Сінай[d][2]
Альма-матар	Таронцкі ўніверсітэт Temerty Faculty of Medicine[d] (1980)[3]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Нацыянальная акадэмія навук ЗША[4]
Узнагароды	Banting Medal[d] (2014) член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (2015) прэмія Вольфа па медыцыне (2023) прэмія фонду Уорэна Альперта[d] (2020) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (2021) Канадская Медыцынская Зала Славы[d] (2022) Fred Conrad Koch Award[d] (2025) Outstanding Clinical Investigator Award[d] (2009) Breakthrough Prize in Life Sciences[d] (2025)
Сайт	glucagon.com

Біяграфія

Нарадзіўся і вырас у Манрэалі, затым паступіў у Атаўскі ўніверсітэт.^[8] Пасля заканчэння ўніверсітэта пераехаў у Таронта, дзе вывучаў медыцыну ва Універсітэце Таронта, які скончыў у 1980 годзе.

Скончыў аспірантуру (медыцына і эндакрыналогія) у бальніцы Джона Хопкінса  (англ.) (1980—1981) і Універсітэце Таронта (1980—1984).^[9]

З 1984 года Дракер працаваў навуковым супрацоўнікам у Масачусецкай бальніцы агульнага профілю  (англ.) і Гарвардскай медыцынскай школе  (англ.), дзе вывучаў малекулярную эндакрыналогію.^[9]

У 1987 годзе вярнуўся ў Таронта, заняў пасаду дацэнта медыцыны ва Універсітэце Таронта і працаваў штатным лекарам.

Навуковая дзейнасць

У пачатку сваёй кар’еры Дракер вывучаў уплыў гармонаў у кішэчніку на ўзнікненне і развіццё дыябету 2 тыпу  (руск.). У 1996 годзе вызначыў уплыў GLP-2 на праліферацыю тонкага кішэчніка ў пацукоў. Яго даследаванні прывялі да распрацоўкі двух тыпаў лекаў для лячэння хваробы.^[8]

У 2006 годзе Дракер далучыўся да Даследчага інстытута Сэмюэля Луненфельда ў бальніцы Маунт-Сінай. У 2008 годзе правёў даследаванні, накіраваныя на распрацоўку і тэсціраванне прэпаратаў працяглага дзеяння для кантролю інсуліну.^[10] Пазней ён вывучаў доўгатэрміновы ўплыў лекаў для пахудання на здароўе кішэчніка.^[11]

Будучы навуковым супрацоўнікам Універсітэта Таронта,^[12] Дракер таксама распрацаваў метады лячэння сіндрому кароткай кішкі  (англ.), захворванні, пры якім вадкасці дрэнна ўсмоктваюцца пасля рэзекцыі тонкай кішкі.^[13]

Узнагароды

Дракер атрымаў мноства нацыянальных і міжнародных узнагарод у знак прызнання яго навуковых дасягненняў, якія раскрываюць механізмы дзеяння і тэрапеўтычны патэнцыял энтэраэндакрыных гармонаў:

• 2008 — Prix Galien Canada за выдатныя акадэмічныя даследаванні
• 2007 — Прэмія Дональда Ф. Штайнера ад Чыкагскага ўніверсітэта за выдатныя даследаванні дыябету
• 2009 — Прэмія клінічнага даследчыка ад таварыства эндакрынолагаў  (англ.)
• 2012 — Прэмія Клода Бернара ад Еўрапейскай асацыяцыі па вывучэнні дыябету  (англ.)
• 2014 — Міжнародная прэмія Уна і лекцыя ад Кембрыджскага ўніверсітэта
• 2014 — Медаль Бантынга  (англ.) ад Амерыканскай асацыяцыі дыябету  (англ.) за навуковыя дасягненні
• 2014 — Міжнародная прэмія Фонду Манпей Судзукі ў галіне дыябету
• 2019 — Міжнародная прэмія Гаральда Хэма за біямедыцынскія даследаванні ў галіне дыябету
• 2021 — Міжнародная прэмія Гайрднера^[14]
• 2023 — Прэмія Вольфа па медыцыне^[15]

Выбраныя публікацыі

• Drucker, D. J.; Buse, J. B.; Taylor, K.; Kendall, D. M.; Trautmann, M.; Zhuang, D.; Porter, L. (2008). Exenatide once weekly versus twice daily for the treatment of type 2 diabetes: A randomised, open-label, non-inferiority study. The Lancet. 372 (9645): 1240–1250. doi:10.1016/S0140-6736(08)61206-4. PMID 18782641. S2CID 12667840.
• Drucker, D. J.; Nauck, M. A. (2006). The incretin system: Glucagon-like peptide-1 receptor agonists and dipeptidyl peptidase-4 inhibitors in type 2 diabetes. The Lancet. 368 (9548): 1696–705. doi:10.1016/S0140-6736(06)69705-5. PMID 17098089. S2CID 25748028.
• Baggio, L. L.; Drucker, D. J. (2007). Biology of Incretins: GLP-1 and GIP. Gastroenterology. 132 (6): 2131–57. doi:10.1053/j.gastro.2007.03.054. PMID 17498508.
• Drucker, D. J. (2006). The biology of incretin hormones. Cell Metabolism. 3 (3): 153–65. doi:10.1016/j.cmet.2006.01.004. PMID 16517403.
• Drucker, D. J.; Philippe, J; Mojsov, S; Chick, W. L.; Habener, J. F. (1987). Glucagon-like peptide I stimulates insulin gene expression and increases cyclic AMP levels in a rat islet cell line. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 84 (10): 3434–8. Bibcode:1987PNAS...84.3434D. doi:10.1073/pnas.84.10.3434. PMC 304885. PMID 3033647.

Зноскі

1. Drucker, Prof. Daniel Joshua, (born 23 June 1956), Professor of Medicine, University of Toronto, since 1987; Senior Scientist, Lunenfeld-Tanenbaum Research Institute (formerly Samuel Lunenfeld Research Institute), Mount Sinai Hospital, Toronto, since // Who's who — (untranslated), 2015. — ISSN 0083-937X — doi:10.1093/WW/9780199540884.013.U284134

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2567271'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q62472352'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3304275'></a>
2. https://www.nasonline.org/about-nas/events/annual-meeting/nas159/2021-ceremony.html
3. https://www.cdnmedhall.ca/laureates/danieldrucker
4. https://www.nasonline.org/news-and-multimedia/news/2021-nas-election.html — 2021. Праверана 2024.
5. Professor Daniel Drucker FRS (нявызн.). London: The Royal Society. Архівавана з першакрыніцы 2 May 2015.
6. «Colon Cancer Risk for New Generation of Weight-loss Drugs». HPC Live, 10 March 2015, Amy Jacob
7. «Four Nova Scotians among Order of Canada honourees». The Chronicle-Herald, 1 July 2015.
8. «This Toronto doctor is a superstar in the world of diabetes research — and he says it all started as a fluke». Toronto Star, By Joseph Hall, 7 February 2020
9. Anon. Professor Daniel Drucker FRS (нявызн.). London: royalsociety.org (2015). Архівавана з першакрыніцы 17 November 2015.
10. «Study: Once-a-week diabetes drug works better than twice-daily injection». Scientific American News Blog, By Susannah F. Locke on 8 September 2008
11. «Researchers investigate possible colon cancer risk for new generation of weight-loss drugs».Science News, 3 March 2015
12. «Order of Canada ceremony invests 48 new recipients, including NBA star Steve Nash». CBC News, 13 May 2016
13. «Toronto endocrinologist named 2018 Principal Award winner by Manning Foundation». The Globe and Mail, Allan Maki, Calgary, 2 October 201
14. Canada Gairdner International Award 2021
15. Wolf Prize in Medicine 2023