Златан Ібрагімавіч

Зла́тан Ібрагі́мавіч (басн.: Zlatan Ibrahimović; нар. 3 кастрычніка 1981, Мальмё, Швецыя) — шведскі футбаліст баснійскага паходжання, нападнік. Ігрок нацыянальнай зборнай Швецыі (2001—2023), у якой з’яўляўся капітанам каманды. Адзін з самых высокааплатных футбольных ігракоў свету^[6]. Ібрагімавіч з’яўляецца адным з дзесяці ігракоў, якія зрабілі больш за 100 выступаў за зборную Швецыі, а таксама з’яўляецца найлепшым бамбардзірам зборнай за ўсе часы ў міжнародных матчах. Неаднаразова прадстаўляў Швецыю на чэмпіянатах свету і Еўропы.

Златан Ібрагімавіч
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся	3 кастрычніка 1981(1981-10-03)[1][2][…] (43 гады) Вестра-Скрэўлінгэ[d], Мальмё, лен Мальмёхус[d], Швецыя[3]
Грамадзянства	Швецыя
Рост	195 см[4]
Вага	95 кг[5]
Пазіцыя	нападнік
Клубная кар’ера[* 1]
1999—2001 Мальмё 40 (16) 2001—2004 Аякс 74 (35) 2004—2006 Ювентус 70 (23) 2006—2009 Інтэрнацыянале 88 (57) 2009—2011 Барселона 29 (16) 2010—2011 →  Мілан 29 (14) 2011—2012 Мілан 32 (28) 2012—2016 Пары Сен-Жэрмен 122 (113) 2016—2018 Манчэстэр Юнайтэд 33 (17) 2018—2019 Лос-Анджэлес Гэлаксі 58 (53) 2020—2023 Мілан 64 (34)
Нацыянальная зборная[* 2]
1999 Швецыя (да 18) 4 (1) 2001 Швецыя (да 21) 7 (6) 2001—2023 Швецыя 122 (62)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 6 чэрвеня 2023. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 6 чэрвеня 2023
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Златана часцяком параўноўваюць з нідэрландскім іграком Марка ван Бастэнам. Шведскі футбаліст з’яўляецца адным з найлепшых нападнікаў свету і лічыцца адным з самых выбітных футбалістаў свайго пакалення^[7][8]. Ягоны ўражлівы гол цераз сябе ў матчы за зборную Швецыі супраць зборнай Англіі атрымаў у 2013 годзе прэмію Пушкаша як найлепшы гол года^[9]. У снежні 2014 года шведская газета Dagens Nyheter назвала Ібрагімавіча другім найлепшым шведскім спартсменам усіх часоў пасля Б’ёрна Борга^[10].

Кар’ера

Распачаў кар’еру ў родным горадзе Мальмё. Працягнуў кар’еру ў нідэрландскім клубе «Аякс». У 2004 годзе трапіў у італьянскі «Ювентус», дзе гуляў два гады, потым перайшоў у італьянскі «Інтэрнацыянале».

4 чэрвеня 2023 года пасля апошняй гульні Серыі A абвясціў аб завяршэнні прафесійнай кар’еры^[11].

Дасягненні

«Аякс»:

• Чэмпіён Нідэрландаў (2): 2002, 2004
• Уладальнік Кубка Нідэрландаў: 2002
• Уладальнік Суперкубка Нідэрландаў: 2003

«Інтэрнацыянале»:

• Чэмпіён Італіі (3): 2007, 2008, 2009
• Уладальнік Суперкубка Італіі (2): 2006, 2008

«Барселона»:

• Чэмпіён Іспаніі: 2010
• Уладальнік Суперкубка Іспаніі (2): 2009, 2010
• Уладальнік Суперкубка УЕФА: 2009
• Пераможца клубнага чэмпіянату свету: 2009

«Мілан»:

• Чэмпіён Італіі (2): 2011, 2022
• Уладальнік Суперкубка Італіі па футболе: 2011

«Пары Сен-Жэрмен»:

• Чэмпіён Францыі (4): 2013, 2014, 2015, 2016
• Уладальнік Кубка Францыі (2): 2015, 2016
• Уладальнік Кубка французскай лігі (3): 2014, 2015, 2016
• Уладальнік Суперкубка Францыі (3): 2013, 2014, 2015

«Манчэстэр Юнайтэд»:

• Уладальнік Кубка Англійскай футбольнай лігі: 2017
• Уладальнік Суперкубка Англіі: 2016
• Пераможца Лігі Еўропы: 2017