Казанскае ханства

Казанскае ханства — феадальная дзяржава, якая існавала ў 1445—1552 на землях у сярэднім цячэнні Волгі і на Каме. Сталіца — г. Казань.

Гістарычная дзяржава
Казанскае ханства
قازان خانليغى Qazan Xanlığı Казан Ханлыгы
<   > 1438 (1445) — 1552
Сталіца	Казань
Мова(ы)	старататарская мова[1]
Афіцыйная мова	Turki[d], Old Tatar[d], Khorezmian Turkic[d][2], чагатайская мова і татарская мова
Рэлігія	іслам (ханафіцкага мазхаба)[3]
Плошча	75 тыс. кв.км
Насельніцтва	татары, чарамісы, чувашы, удмурты, башкіры і інш.
Форма кіравання	ханства[d]
Кан(Хан) (у рускіх летапісах цар)
• 1438—1445	Улу-Мухамед (першы)
• 1553	Ядыгар-Мухамед (апошні)
Пераемнасць
< Залатая Арда
Маскоўскае царства >
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзяржава ўзнікла ў 1445, у часы распаду Залатой Арды. Землі, якія займала ханства, прыблізна адпавядала землям, займаным старажытнай булгарскай дзяржавай. Асноўную частку насельніцтва складалі чарамісы і башкіры, якія размаўлялі цюркскімі мовамі, а таксама мардвіны і чувашы, якія размаўляўлі фіна-вугорскімі мовамі — у маскоўскіх крыніцах усе гэтыя народы называліся «татарамі». Ханства было пераможанае і захопленае Расійскім царствам у 1552.

Зноскі

1. Татарская энциклопедия: В 6 т. - Казань, Институт Татарской энциклопедии АН РТ, 2006. - Т.3, С.147
2. https://science.openrepublic.ru/ru/articles/85764/
3. Татарская энциклопедия: В 6 т. - Казань, Институт Татарской энциклопедии АН РТ, 2006. - Т.3, С.148