Канстанцый II
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Канста́нцый II (Фла́вій Ю́лій Канста́нцый, лац.: Flavius Julius Constantius, 7 жніўня 317, Сірмій, Панонія, Рымская імперыя — 3 лістапада 361, Мапсукрэна, Кілікія, Рымская імперыя) — рымскі імператар у 337—361 гадах, дзесяць разоў быў консулам[5].
Remove ads
Біяграфія
Пасля смерці бацькі ў 337 годзе атрымаў у кіраванне большую частку Усходу. У барацьбе за ўсталяванне кантролю над усёй імперыяй ухіліў двух сваіх дзядзькаў (братоў Канстанціна Вялікага) і семярых стрыечнікаў. У 353 годзе пасля перамогі над узурпатарам Магненцыем стаў аднаасобным правіцелем імперыі. У яго кіраванне грамадзянская вайна ўскладнялася тым, што імперыя была змушана весці знясільваючую вайну з персамі і германцамі[6].
Remove ads
Зноскі
- Constantius II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- varios autores Constancio II // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Любкер Ф. Constantius // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 338–339.
- Constantius (Constantius II.) // Brockhaus Enzyklopädie
- Хронологический перечень и титулы римских императоров, цезарей, узурпаторов и претендентов(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2009. Праверана 27 студзеня 2017.
- Справочник по императорам и знаменитым личностям Римской империи Архівавана 12 красавіка 2009.
Remove ads
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads