Карламан (кароль франкаў)
кароль франкаў (768—771) From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Карламан (фр.: Carloman; 751 - 4 снежня 771) — кароль франкаў з 768 года, з дынастыі Каралінгаў.
Remove ads
Біяграфія
Карламан быў другім сынам Піпіна Кароткага і Бертрады Лаонскай, а таксама малодшым братам Карла Вялікага.
Па падзеле, зробленым Піпінам перад смерцю ў 768 годзе, Карламан атрымаў кампактны, а фактычна разнастайны блок зямель, які ахоплівае тэрыторыю ад Суасона да Марселя і ад Тулузы да Базеля, г.зн. Эльзас, Бургундыю, Праванс, так званую Готыю, усходнюю частку Аквітаніі, Алеманію і, верагодна, паўднёвыя часткі Аўстразіі і Нейстрыі.
З самага пачатку кіравання паміж братамі ўсталяваліся благія адносіны. Падчас паходу Карла ў 769 годзе для ўціхамірвання паўстання ў Аквітаніі Карламан не аказаў яму абяцанай дапамогі, чым наклікаў на сябе абвінавачванне ў вераломстве. Пагадненне паміж братамі ў 770 годзе, якое адбылося дзякуючы іх маці Бертрадзе, дазволіла ім некаторы час дзейнічаць згодна з італьянскай палітыкай, а потым распалася - верагодна, у сувязі са справамі Італіі, дзе Карламан быў больш схільны падтрымліваць лангабардаў, а Карл - папу. Паміж братамі гатовая была ўспыхнуць вайна, калі 4 снежня 771 года Карламан памёр у сваім палацы Самусі і быў пахаваны ў базіліцы Святога Рэмігія ў горадзе Рэймсе. Каралеўства Карламана захапіў яго брат Карл, а яго жонка Герберга і сын Піпін, які нарадзіўся ў 770 годзе, знайшлі прытулак у караля лангабардаў Дэзідэрыя.
Remove ads
Зноскі
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads