Класічны перыяд археалагічных культур Паўночнай Амерыкі

Класічны перыяд (англ.: Classic period) — стадыя развіцця археалагічных культур у дакалумбавую эпоху Паўночнай Амерыкі на працягу прыкладна 500 г. н.э. — 1200 г. н. э.

Класічны перыяд медны век
Петрогліфы Фрэманцкай культуры
Геаграфічны рэгіён	Паўночная Амерыка
Лакалізацыя	ЗША
Датаванне	500 г. н.э. — 1200 г. н.э.
Носьбіты	індзейцы
Тып гаспадаркі	сельская гаспадарка, рамяство
Пераемнасць
Перыяд фарміравання → Посткласічны перыяд

Класічны перыяд у дачыненні да паўночнаамерыканскіх археалагічных культур быў упершыню вылучаны ў 1958 г. археолагамі-аўтарамі кнігі «Метад і тэорыя ў амерыканскай археалогіі». Яны абапіраліся на вопыт вывучэння археалагічных культур паўднёвага захаду ЗША, дзе ў вылучаны перыяд існавалі развітыя культуры анасазі, патаян, хахокам, магаён, сінагуа і фрэмант. Папярэдняя перыядызацыя засноўвалася на даследаванні культур усходняй часткі ЗША, дзе да ўзнікнення Місісіпскай цывілізацыі вылучаўся працяглы лясны перыяд. Увядзенне ў храналогію развіцця археалагічных культур перыядаў фарміравання, класічнага і паслякласічнага павінна было звязаць вывучэнне паўночнаамерыканскіх культур з месаамерыканскімі і паўднёваамерыканскімі.

Характэрныя рысы класічнага перыяду:

• Спецыялізацыя рамеснай вытворчасці
• Пачатак урбанізацыі
• Сацыяльная няроўнасць
• Фарміраванне тэакратыі
• Здабыча, апрацоўка і выкарыстанне металаў

Літаратура

• Willey, G. Method and Theory in American Archaeology / Gordon R. Willey and Philip Philips. — Chicago: The University of Chicago Press, 1963 ISBN 1527906701
• Willey, G. Method and Theory in American Archaeology / Gordon Willey, Gordon Willey, R. Lee Lyman, Philip Phillips, Michael J. O'Brien. — The University of Alabama Press, 2001 ISBN 9780817391355