Посткласічны перыяд археалагічных культур

Посткласічны перыяд (англ.: Post-Classic period) — стадыя развіцця археалагічных культур у дакалумбавую эпоху Новага Свету з прыкладна 1200 г. н. э. да заваявання імперый ацтэкаў і інкаў іспанцамі.

Посткласічны перыяд медны век
Ацтэкскі воін-ягуар
Геаграфічны рэгіён	Паўночная Амерыка, Паўднёвая Амерыка
Лакалізацыя	Мексіка, Анды
Датаванне	1200 — 1530
Носьбіты	індзейцы
Тып гаспадаркі	сельская гаспадарка, рамяство
Пераемнасць
Класічны перыяд →

Посткласічны перыяд быў вылучаны амерыканскімі археолагамі Г. Уілі і Ф. Філіпсам адносна ўсіх археалагічных культур Паўночнай і Паўднёвай Амерыкі ў 1958 г. Аднак яны абапіраліся галоўным чынам на вопыт раскопак у Месаамерыке і Перу.

Характэрныя рысы:

• Урбанізацыя
• Мілітарызацыя
• Частковая секулярызацыя грамадства
• Разбурэнне рэгіянальных культурных цэнтраў

Літаратура

• Willey, G. Method and Theory in American Archaeology / Gordon R. Willey and Philip Philips. — Chicago: The University of Chicago Press, 1963 ISBN 1527906701