Клодзій Альбін

Клодзій Альбін (каля 150 г. — 19 лютага 197 г.) — рымскі імператар, абвешчаны брытанскімі і іспанскімі легіёнамі пасля забойства Пертынакса. За светлыя валасы атрымаў імя Альбін (Белы).

Дэцым Клодзій Септымій Альбін
Decimus Clodius Septimius Albinus
Рымскі імператар 193 — 197
Папярэднік	Дзідзій Юліян
Пераемнік	Септымій Север
Нараджэнне	150(0150) Hadrumetum[d], Сус, Вілает Сус, Туніс
Смерць	19 лютага 197(0197-02-19) Лугдунум
Бацька	Ceionius Postumius[d]
Маці	Aurelia Messalina[d]
Дзеці	Pescennius Princus[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Манета Клодзія Альбіна. На манеце адлюстравана адно са свят, што адзначаўся ў Паўночнай Афрыцы, адкуль Альбін быў родам

Родам Альбін быў з арыстакратычнай сям’і Паўночнай Афрыкі. У 192 г. ён займаў пасаду губернатара Брытаніі.

Калі Пертынакс быў забіты, трон фактычна быў прададзены з торгу прэтарыянцамі знатнаму сенатару Дзідзію Юліяну. Аднак чарада ваенных мецяжоў у правінцыях дала зразумець, што ўлада новага імператара вельмі нестабільная.

Разгарэлася грамадзянская вайна, у якой Альбін выступаў у саюзе з Септыміем Северам, які заняў Рым і даў Альбіну тытул Цэзара. Маючы ў распараджэнні брытанскія і іспанскія легіёны, Альбін вёў паспяховыя баявыя дзеянні ў заходняй частцы імперыі. Разлад паміж саюзнікамі наступіў, калі Север перамог аднаго з прэтэндэнтаў на трон Песцэнія Нігера. Да Альбіна былі падасланы забойцы ад Севера.

Увосень 196 г. Альбін абвяшчае сябе Аўгустам. Чэрпаючы рэсурсы з Брытаніі, Галіі і абапіраючыся на свае легіёны, ён паспяхова ваюе з войскамі Севера.

У лютым 197 г. арміі двух імператараў сустрэліся. Пасля найцяжэйшай бітвы пры Лугдуне, у якой брала ўдзел у цэлым ад 110 да 150 тысяч чалавек, Альбін быў разбіты і скончыў жыццё самагубствам.

Зноскі