Клод Сатэ

Клод Сатэ (фр.: Claude Sautet; 23 лютага 1924(1924-02-23)^[1][2][…], Манруж, дэпартамент Сена, Францыя^[1][3] — 22 ліпеня 2000(2000-07-22)^[4][5][…], XIV акруга Парыжа, Францыя^[6]) — французскі кінарэжысёр і сцэнарыст.

Клод Сатэ
фр.: Claude Sautet
Дата нараджэння	23 лютага 1924(1924-02-23)[1][2][…]
Месца нараджэння	Манруж, дэпартамент Сена, Францыя[1][3]
Дата смерці	22 ліпеня 2000(2000-07-22)[4][5][…] (76 гадоў)
Месца смерці	XIV акруга Парыжа, Францыя[6]
Месца пахавання	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Graziella Sautet[d]
Дзеці	Yves Sautet[d]
Адукацыя	Інстытут кінематаграфіі ў Парыжы[d]
Прафесія	сцэнарыст, кінарэжысёр, аўтар, тэлепрадзюсар
Узнагароды	прыз Луі Дэлюка[d] (1969) прэмія «Сезар» за найлепшую рэжысуру (1993) прыз Луі Дэлюка[d] (1995) прэмія «Сезар» за найлепшую рэжысуру (1996) Сярэбраны леў[d] (1992) Prix Jean-Le-Duc[d]
IMDb	ID 0767110
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў Вышэйшай школе дэкаратыўных мастацтваў, працаваў як музычны крытык і педагог. У 1946 годзе скончыў IDHEC. Пачынаў як асістэнт рэжысёра, пазней быў прадзюсарам на тэлебачанні. Дэбютаваў як рэжысёр у 1955 годзе камедыяй «Дзень добры, усмешка».

Фільм «Дробязі жыцця» (1970), з энтузіязмам прыняты на Канскім фестывалі, прынёс Сатэ міжнародную вядомасць, а таксама абазначыў новы віток у кар’еры Ромі Шнайдэр. Супрацоўніцтва Сатэ і Шнайдэр працягнулася ў фільмах «Макс і бляхары», «Сезар і Разалі»; за ролю ў фільме «Простая гісторыя», намінаваным на «Оскар» як найлепшы замежны фільм, Шнайдэр атрымала прэмію «Сезар» як найлепшая актрыса.

У 1993 годзе за фільм «Сэрца зімой» Сатэ атрымаў Сярэбранага льва на Венецыянскім кінафестывалі і прэміі «Сезар» як найлепшы рэжысёр. Тую ж прэмію ён атрымаў тры гады праз свой апошні фільм «Нэлі і спадар Арно».

Памёр ад раку. Пахаваны на могілках Манпарнас.