Ключ 10
Іерагліфічны ключ From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ключ 10 (кіт. 儿 піньінь én) са значэннем «ногі, дзіця» з традыцыйнага спісу 214 іерагліфічных ключоў, якія выкарыстоўваюцца пры напісанні іерогліфаў. Адзін з 23 ключоў, якія складаюцца з дзвюх рыс.
У слоўніку Кансі налічваецца 52 іерогліфа з гэтым ключом (з 49 030).
Варыянты значэння
Старажытны знак адлюстроўваў чалавека падчас руху з сагнутай нагой. Іерогліф атрымаў значэнне «чалавек, шагаючы чалавек». Самастойна выкарыстоўваецца толькі ў гэтым значэнні.
Прыклады іерогліфаў

У табліцы прыведзены прыкладны спіс іерогліфаў з ключом 儿.
Літаратура
- Fazzioli, Edoardo. Chinese calligraphy : from pictograph to ideogram : the history of 214 essential Chinese/Japanese characters (англ.). — New York: Abbeville Press (англ.), 1987. — ISBN 0-89659-774-1.
- Lunde, Ken. Appendix J: Japanese Character Sets // CJKV Information Processing: Chinese, Japanese, Korean & Vietnamese Computing (англ.). — 2-е изд. — Sebastopol, Calif.: O’Reilly Media, 2009. — ISBN 978-0-596-51447-1.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ключ 10
- Слоўнік Кансі анлайн (кіт.)
- Слоўнік іерогліфаў з індэксам іерагліфічных ключоў (англ.)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads