Клінахлор

Клінахлор (грэч. κλίνωχλωρός, ад грэч. κλίνω «нахіляю» + грэч. χλωρός «зялёны») — мінерал з групы хларытаў, гідраксідалюмасілікат жалеза і магнію. Упершыню быў апісаны У. Блэйкам  (англ.) у 1851 годзе;^[2] ён жа даў мінералу назву «клінахлор».^[3]

Клінахлор
Формула	(Mg,Al)6[Si3, 1–2, Al)0,9 –1,2O10] (OH)8
Статус IMA	grandfathered mineral (G)[d][1]
Фізічныя ўласцівасці
Колер	пераважна адценні зялёнага
Колер рысы	зеленавата-белая
Бляск	шкляны, тоўсты
Празрыстасць	прасвечвае
Цвёрдасць	2 — 2,5
Спайнасць	вельмі дасканалая
Шчыльнасць	2,6-2,9 г/см³
Сінгонія	Манаклінная
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ювелірнае выкарыстанне гэтага мінерала пачалося толькі пасля заканчэння Другой сусветнай вайны, у другой палове XX стагоддзя,^[4] тады ж мінерал (дакладней, адна з яго эфектных разнавіднасцяў) стаў вядомы пад гандлёвай назвай «серафініт». Гэта вобразная назва была дадзена мінералу з-за таго, што ў яго характэрных пералівістых валокнах угледзелі падабенства з пёркамі (крыламі) анёлаў.^[5]

Уласцівасці

Крышталізуецца ў манакліннай сінганіі. Крышталі псеўдагексаганальныя, лускаватыя. Часцей утварае дробналускаватыя агрэгаты. Колер ад цёмнага шэра-зялёнага да светлага аліўкава-зялёнага. Празрысты ў тонкіх пласцінках. Цвёрдасць — 2-2,5. Шчыльнасць — 2,6-2,9 г/см³. Тыповы мінерал хларытавых сланцаў і многіх іншых горных парод.