Крыстобаль Баленсіяга

Крыстобаль Баленсіяга Эйсагірэ (баскск.: Cristobal Balenciaga Eizagirre; ісп.: Cristóbal Balenciaga Eizaguirre, 21 студзеня 1895, Гетарыя, Краіна Баскаў — 23 сакавіка 1972) — баскскі мадэльер, заснавальнік дома высокай моды Balenciaga, які функцыянаваў у Сан-Себасцьяне, Мадрыдзе і Парыжы.

Крыстобаль Баленсіяга
Імя пры нараджэнні	ісп.: Cristóbal Balenciaga Eizaguirre
Род дзейнасці	дызайнер, бізнесмен, мадэльер, мадэльер-дызайнер
Дата нараджэння	21 студзеня 1895(1895-01-21)[1][2][…]
Месца нараджэння	Гетарыа[d], камарка Урола-Коста[d], правінцыя Гіпускаа, Краіна Баскаў, Іспанія
Дата смерці	23 сакавіка 1972(1972-03-23)[3][2][…] (77 гадоў)
Месца смерці	Xàbia[d], Marina Alta[d], правінцыя Алікантэ, аўтаномная супольнасць Валенсія, Іспанія
Грамадзянства	Іспанія
Сайт	balenciaga.com
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў мястэчку Гетарыя ў баскскай сям’і, у рыбака і швачкі. У 12-гадовым узросце быў аддадзены ў чаляднікі краўцу.

У 1919 годзе з дапамогай маркізы дэ Каса-Торэс адкрыў сваё ўласнае атэлье ў горадзе Сан-Себасцьяне. У наступным, 1920 годзе, адкрыў дом моды ў Мадрыдзе. У 1933 годзе сумесна з Педра Радрыгесам адкрывае там жа дом моды Eisa.

У 1930-х гадах пераехаў у Парыж, дзе ў 1937 годзе адчыніў дом высокай моды Balenciaga. Сярод яго кліентак былі каралева Іспаніі Вікторыя, каралева Бельгіі Фабіёла, княгіня Манака Грэйс, герцагіня Віндзарская Уоліс Сімпсан.

Канец 1940-х і 1950-я гады гісторыкі моды часам называюць «эрай Баленсіягі». У гэты перыяд ён стварыў тое, што пасля шматкроць выкарыстоўвалася ў модным дызайне: вузкі прамы сілуэт у форме літары I, сукенкі-бочкі, паліто-карэ, свабодныя жакеты з вялізнымі капюшонамі, сукенкі-трапецыі, капялюшы-скрыначкі, разнастайныя паўпаліто без гузікаў і каўняра. У 1945 годзе ўвёў у жаночае адзенне квадратныя плечы, а ў 1951 годзе — адзенне з адкрытымі шыяй і плячыма. У 1960 годзе прыдумаў сукенку-мяшок, якое пасля было скапіяванае шматлікімі іншымі дызайнерамі.

Како Шанэль сцвярджала, што Баленсіяга — адзіны куцюр’е, які здольны самастойна мадэляваць, кроіць, рэзаць і шыць. Ён аддаваў перавагу працаваць са шчыльнай, цвёрдай тканінай, якая надавала яго тварэнням падабенства са скульптурамі.

Баленсіяга за ўсё жыццё даў усяго некалькі інтэрв’ю. У 1968 годзе ён вырашыў завяршыць кар’еру і закрыць дамы моды ў Парыжы, Сан-Себасцьяне і Мадрыдзе, пры гэтым не паведаміў пра гэта сваім супрацоўнікам асабіста і не развітаўся з імі. Вытворчасць духоў працягнулася па ліцэнзіі, якую выкупіў Жан Канк’е; таксама ён пачаў вытворчасць адзення прэт-а-партэ пад гэтай маркай. Развіваць ідэі Баленсіягі працягнулі яго вучні — Андрэ Курэж і Эмануэль Унгаро.

Зноскі

1. Cristóbal Balenciaga

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
2. Cristobal Balenciaga // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
3. Cristóbal Balenciaga // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>