Кулой (рака, упадае ў Белае мора)

Куло́й (руск.: Куло́й^[1]) — рака ў Архангельскай вобласці Расіі (басейн Белага мора). У верхнім сячэнні мае назву Сотка^[1].

Кулой
руск. Кулой
Характарыстыка
Даўжыня	350 км
Басейн	19 000 км²
Расход вады	34 м³/с (каля вёскі Кулой)
Вадацёк
Выток
• Месцазнаходжанне	Беламорска-Кулойскае плато
• Каардынаты	64°34′55,19″ пн. ш. 41°57′15,48″ у. д.HGЯO
Вусце	Мязенская губа
• Вышыня	0 м
• Каардынаты	66°08′40,92″ пн. ш. 43°28′16,68″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Мязенская губа → Белае мора
Краіна	Расія
Рэгіён	Архангельская вобласць
Код у ДВР	03030000312103000041463
выток вусце
— выток, — вусце

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Кулой (значэнні).

Даўжыня ракі 235^[2] км, ад вытоку ракі Сотка — 350^[1] км. Плошча вадазбору 19 000^[1] км². Сярэдні расход вады ў верхнім цячэнні (каля вёскі Кулой^[3]) складае 34 м³/с. Рака пад назвай Сотка бярэ пачатак на Беламорска-Кулойскім плато. Упадае ў Мязенскую губу Белага мора, утвараючы эстуарый. Жыўленне ракі пераважна снегавое. Замярзае ў кастрычніку — пачатку лістапада, вызваляецца ад лёду ў канцы красавіка — маі. Суднаходная на адлегласці 208 км (ад вёскі Кулагоры да сяла Даўгашчэлле)^[2]. У верхнім цячэнні (рака Сотка) злучаецца каналам даўжынёй 6^[3] км з ракой Пінега^[1][3].

Прытокі Кулоя і Соткі: Качэва, Кёлда, Тойма, Ежуга, Лака, Со́яна, Чырка, Гразноўка, Вялікая Рэчка і інш.^[2]

Зноскі

1. Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 238. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
2. Река Кулой // Государственный водный реестр РФ (руск.)
3. Фролова Н. Л., Демиденко Н. А. Кулой // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)