Шэрая курапатка

Шэрая курапатка (Perdix perdix) — шырока распаўсюджаны від з роду курапатак. Цяжка адрозны ад іншага віду, барадатай курапаткі. Аб’ект палявання.

Шэрая курапатка
Самец і самка шэрай курапаткі
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Курападобныя Сямейства:  Фазанавыя Падсямейства:  Курапаткавыя Род:  Курапаткі Від:  Шэрая курапатка
Міжнародная навуковая назва
Perdix perdix Linnaeus, 1758
Падвіды
Гл. тэкст
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22678911
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   175915 NCBI   9052 EOL   1049240 FW   365976

Апісанне

Прадстаўнікі віду — сярэдняй велічыні курапаткі. Даўжыня цела 28-35 см, размах крылаў 45-55 см.

Дзюба і ногі цёмнага колеру. Верхняя частка апярэння рабая, карычневага колеру, бакі і хвост рудыя. Шпоры на нагах адсутнічаюць. Палавыя адрозненні зводзяцца толькі да таго, што самкі афарбаваныя крыху святлей. Каштанавага колеру пляма на грудзях больш выразная ў самцоў і адсутнічае ў маладых. У палёце бачныя рулявыя пёры ржавага колеру.

Пашырэнне

Арэал: Еўропа (акрамя поўначы і цэнтральна-паўднёвай часткі Пірэнейскага паўвострава), Малая Азія, Цэнтральная Азія. Насяляе палі (ахвотней з групамі кустоў на межах), лугі і ўзгоркі з высокай расліннасцю, стэпы і лесастэпы, маладыя лясы (5-15 гадоў), дзюны, берагі рэк і азёр. На Каўказе пранікае далінамі ў горы да вышыні каля 2700 м. На Беларусі звычайны аселы і часам качуючы від, але з вельмі зменлівай колькасцю па гадах.

Асаблівасці біялогіі

Гняздо ў ямцы, высланай сухой травой і лісцем (спарадычна пер’ем самкі) у выглядзе правільнага паўшар’я, схаванае сярод раслін (у сельскагаспадарчых пасевах звычайна на межах, у канюшыне, люцэрне, радзей у збожжы).

На асцерагаючы, прарэзлівы крык усе птушкі чародкай узлятаюць амаль адначасова. Калі небяспеку відаць здаля, хутка і скрытна адбягаюць.

Яйкі Perdix perdix

Яйкі (звычайна 10-20; кладкі, большыя за 24 яйкі, — ад 2 самак) крыху падоўжаныя з завостраным вузейшым канцом, шэра-аліўкавыя альбо карычнева-аліўкавыя з моцным бляскам. Памеры: 35 х 27 мм.

Падвіды

• Perdix perdix armoricana Hartert, 1917
• Perdix perdix canescens Buturlin, 1906
• Perdix perdix hispaniensis Reichenow, 1892
• Perdix perdix italica Hartert, 1917
• Perdix perdix lucida (Altum, 1894)
• Perdix perdix perdix (Linnaeus, 1758)
• Perdix perdix robusta Homeyer et Tancré, 1883
• Perdix perdix sphagnetorum (Altum, 1894)

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X