Кірэнга

Кі́рэнга^[1] (руск.: Ки́ренга^[2]) — рака ў Іркуцкай вобласці Расіі, правы прыток ракі Лена.

Кірэнга
руск. Киренга
Характарыстыка
Даўжыня	746 км
Басейн	46 600 км²
Расход вады	651 м³/с
Вадацёк
Выток
• Месцазнаходжанне	зліццё рэк Правая Кірэнга і Левая Кірэнга
• Каардынаты	54°46′03″ пн. ш. 108°09′24″ у. д.HGЯO
Вусце	Лена
• Месцазнаходжанне	Кіранск
• Каардынаты	57°46′07″ пн. ш. 108°07′50″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Лена → мора Лапцевых
Краіна	Расія
Рэгіён	Іркуцкая вобласць
Код у ДВР	18030000312117100007438
выток вусце
— выток, — вусце
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даўжыня — 669 км (ад вытоку Левай Кірэнгі — 746 км). Плошча вадазборнага басейна — 46 600 км². Выток ракі знаходзіцца на Байкальскім хрыбце. Працякае па Прыбайкальскай ўпадзіне. Упадае ў Лену каля горад Кіранск. Рака замярзае ў канцы кастрычніка — пачатку лістапада і застаецца пад ледзяным покрывам да канца красавіка — пачатку мая. Расход вады за 18 км ад вусця — 650 м³/с. Мае пераважна дажджавое жыўленне. Суднаходны ўчастак працягласцю 438 км ад сяла Карам да вусця^[3]. У вусці Кірэнгі і па абодвух берагах Лены размешчаны горад Кіранск.

Прытокі: Правая Кірэнга, Уян, Сікілі, Чынінга, Талая, Ханда, Чука, Мука, Тулуктумур, Гарынь, Улькан (Левы Улькан), Гарбілак, Акунайка, Міня, Юхта, Папоўка, Чорная, Ічыкта, Палавінка, Асінаўка і інш.^[3]

Зноскі

1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
2. Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 211. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
3. Река Киренга (Лев. Киренга) // Государственный водный реестр РФ (руск.)