Карл Марыя фон Вебер

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вебер.

Карл Марыя фон Вебер (18 або 19.11.1786, Эйцін — 5 чэрвеня 1826, Лондан) — нямецкі кампазітар , дырыжор, піяніст, музычны пісьменнік. Стваральнік нямецкай рамантычнай оперы.

Карл Марыя фон Вебер
ням.: Carl Maria von Weber
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	18 снежня 1786(1786-12-18)[1][2][…], не раней за 18 лістапада 1786 і не пазней за 19 лістапада 1786 ці 18 лістапада 1786(1786-11-18)[3]
Месца нараджэння	Эйцін[d], Усходні Гальштэйн[d], Шлезвіг-Гольштэйн, Германія[4]
Дата смерці	5 чэрвеня 1826(1826-06-05)[5][6][…] (39 гадоў)
Месца смерці	Лондан, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі[7][8]
Месца пахавання	Старыя каталіцкія могілкі ў Дрэздэне[d]
Краіна	Prince-Bishopric of Lübeck[d]
Бацька	Franz Anton von Weber[d]
Маці	Genovefa von Weber[d][9]
Жонка	Caroline Weber[d]
Дзеці	Макс Вебер[d]
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт музыкі і выканальніцкага мастацтва
Музычная дзейнасць
Педагог	Іаган Міхаэль Гайдн
Прафесіі	кампазітар, дырыжор, піяніст, гітарыст, класічны гітарыст, музычны крытык
Гады актыўнасці	з 1799
Інструменты	гітара і фартэпіяна
Выхаванцы	Caroline Ridderstolpe[d]
Грамадская дзейнасць
Член у	Ludlamshöhle[d][10]
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і музыканта і тэатральнага антрэпрэнёра. Дзяцінства і юнацтва прайшлі ў падарожжах па гарадах Германіі разам з невялікай тэатральнай трупай бацькі. Вебер не атрымаў ні агульнай, ні музычнай сістэматычнай адукацыі. Урокі музыкі, якія Вебер браў у Г. Фоглера, М. Гайдна і інш, спрыялі развіццю яго выканальніцкіх і творчых здольнасцяў. У 17 гадоў Вебер канцэртаваў як піяніст, быў аўтарам трох опер («Сіла любові і віна», «Нямая лясная дзяўчына», «Петэр Шмоль і яго суседзі»). З 1804 года працаваў дырыжорам оперных тэатраў (Брэслау, Карлсруэ, Штутгарт, Мангейм, Дармштат, Франкфурт, Мюнхен, Берлін). У 1813—1817 гг. узначальваў оперны тэатр у Празе. З 1817 г. да канца жыцця кіраваў нямецкім музычным тэатрам у Дрэздэне.

Дзейнасць Вебера праходзіла ва ўмовах нацыянальнага грамадскага ўздыму, які пачаўся ў Германіі пасля Тыльзіцкага міру (1807). Гэта вызначыла светапогляд, скіраванасць творчасці Вебера, сфармавала яго эстэтычныя погляды. У операх, створаных Веберам у гэтыя гады («Рубецаль», 1805; «Сільван», 1810; «Абу Гасан», 1811), вызначаюцца новыя рысы стылю кампазітара: цікавасць да народна-бытавых і казачных сюжэтаў, сувязь з музычным фальклорам, усходні музычны каларыт і г.д. Значнай вяхой у творчым развіцці Вебера быў 1814 год, калі ў дні святкавання перамогі над Напалеонам у Германіі, у атмасферы ўздыму нацыянальных пачуццяў з’явіліся песні Вебера, прасякнутыя ідэяй вызваленчай барацьбы (на вершы Т. Кернера). Зборнік «Ліра і меч», а таксама героіка-патрыятычная кантата «Бітва і перамога» (1815) на тэкст Вольбрука прынеслі Веберу вядомасць у Германіі.

Зноскі

1. Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 25 чэрвеня 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312'></a>
2. Max Maria von Weber Carl Maria von Weber: The Life of an Artist — 1968. — P. 10.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q89585915'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q75683'></a>
3. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118629662 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
5. Carl Maria Weber // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15706812'></a>
6. Carl Maria Friedrich Ernst von Weber // Brockhaus Enzyklopädie

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
7. Dr. Constant v. Wurzbach Weber, Karl Maria Freiherr von // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 53. — S. 197.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q90890267'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q25856'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q665807'></a>
8. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
9. Pas L. v. Genealogics — 2003.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326'></a>
10. Flögel K. F., Ebeling F. W. Floegels Geschichte des Grotesk-Komischen: bearbeitet, erweitert und bis auf die neueste Zeit fortgeführt von Friedrich W. Ebeling — 5 — L: 1887. — S. 356. — 478, 14 с.

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q105821923'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1731059'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2079'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4529526'></a>