Богаяўленская царква і манастыр базыльян (Лагойск)

Богаяўленская царква і манастыр базыльян — былы помнік архітэктуры XVIII ст. у Лагойску. Знаходзілася на тэрыторыі замка. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі Кіеўскай, галіцкай і ўсяе Русі мітраполіі, у 1841 годзе расійскія ўлады зруйнавалі помнік, каб збудаваць на гэтым месцы царкву-мураўёўку. Твор архітэктуры барока.

Славутасць
Богаяўленская царква і манастыр базыльян
Краіна	Беларусь
Месцазнаходжанне	Лагойск

Гісторыя

Каля 1387 года ў Лагойску заснавалі праваслаўны манастыр Яна Прадцечы, які ў XVII ст. прыняў Берасцейскую унію і атрымаў фундацыю Станіслава і Эвы (з Белазораў) Тышкевічаў з ахвяраваннем фальварка Сялец і 20 тыс. злотых^[1].

У 1752 годзе пры манастыры базыльянаў збудавалі мураваную царкву. Да 1795 года манастыром кіраваў пінскі епіскап Адрыян Бутрымовіч^[1].

Па здушэнні вызвольнага паўстання (1830—1831) расійскія ўлады ў 1834 годзе зачынілі манастыр (паводле іншых звестак у 1836 годзе^[2]), а ў 1841 годзе — зруйнавалі старажытную царкву. Неўзабаве на яе месцы збудавалі Свята-Мікалаеўскую царкву.

Архітэктура

Царква — помнік архітэктуры барока. Гэты быў прамавугольны ў плане будынак з паўкруглай апсідай, які на галоўным фасадзе завяршаўся вежай-званіцай.

Побач з царквой асобна стаяла 4-гранная вежа-званіца, найбольшы звон якой адлілі ў 1755 року з стопу медзі, срэбра і золата. Уверсе на ім змяшчалася выява рукі, якая паказвала на лацінскі надпіс і арнаментальны раслінны пас^[3].

Зноскі

1. Кулагін 2008, с. 430.
2. Монастыри восточной и западной традиций 2002, с. 39.
3. Праваслаўныя храмы на Беларусі 2001, с. 256.