Ларыса Іванаўна Галубкіна

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Галубкіна.

Ларыса Іванаўна Галубкіна (руск.: Лари́са Ива́новна Голу́бкина; 9 сакавіка 1940(1940-03-09)^[1][2], Масква^[3] — 22 сакавіка 2025(2025-03-22)^[4], Масква) — савецкая і расійская актрыса; народная артыстка РСФСР (1991).

Ларыса Іванаўна Галубкіна
руск.: Лариса Ивановна Голубкина
Дата нараджэння	9 сакавіка 1940(1940-03-09)[1][2]
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР[3]
Дата смерці	22 сакавіка 2025(2025-03-22)[4] (85 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Грамадзянства	СССР  Расія
Муж	Андрэй Аляксандравіч Міронаў
Дзеці	Mariya Golubkina[d]
Адукацыя	Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва[d] (1964)
Прафесія	актрыса, спявачка, тэлевядучая
Узнагароды	ордэн «Ключ дружбы»[d]
IMDb	ID 0326730
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзілася 9 сакавіка 1940 года ў Маскве.

У 1955 годзе паступіла ў Маскоўскае музычна-педагагічнае вучылішча на дырыжорска-харавое аддзяленне, якое скончыла ў 1959 годзе, затым паступіла ў ГІТІС, на аддзяленне музычнай камедыі, дзе займалася вакалам у Марыі Пятроўны Максакавай.

Падчас вучобы ў ГІТІС пачала здымацца ў кіно — дэбютам актрысы стала галоўная роля ў камедыі Эльдара Разанава «Гусарская балада».

Пасля заканчэння ГІТІСа ў 1964 годзе стала актрысай Цэнтральнага акадэмічнага тэатра Савецкай Арміі (цяпер — Цэнтральны акадэмічны тэатр Расійскай арміі). Удзельнічала ў шматлікіх спектаклях, дзе рэжысёры выкарыстоўвалі яе ўменне з аднолькавай выразнасцю гуляць лірычных і характэрных гераінь, спяваць і танчыць: «Салдат і Ева» (Ева), «Рэнальда ідзе ў бой» (Анжаліка), «Даўным-даўно» (Шурачка Азарава). «Раскінулася мора шырока» (Алена), «Закон вечнасці» (Мары), «Апошні палка закаханы» (3 ролі), «Каханне — кніга залатая» (Кацярына II) і іншыя.

Прымала ўдзел у тэлевізійным паказе «Бенефіс Ларысы Галубкінай» (1974), знятым рэжысёрам Яўгенам Гінзбургам па сюжэце спектакля «Пігмаліён» Бернарда Шоу, дзе сыграла Элізу Дулітл. Спектакль быў дапоўнены музычнымі нумарамі, сучаснымі песнямі, пацешнымі парадыйнымі эпізодамі і лірычнымі адступленнямі. «Бенефіс» меў поспех у Вялікабрытаніі, на XVII Міжнародным конкурсе тэлевізійных забаўляльных перадач у Сопаце (1977) атрымаў прыз — «Крыштальную антэну».

Памерла 22 сакавіка 2025 года.