Леанід Вячаслававіч Кураўлёў

Леанід Вячаслававіч Кураўлёў (руск.: Леони́д Вячесла́вович Куравлёв, 8 кастрычніка 1936, Масква, СССР — 30 студзеня 2022) — савецкі і расійскі акцёр. Народны артыст РСФСР (1977).

Леанід Вячаслававіч Кураўлёў
руск.: Леонид Вячеславович Куравлёв
Дата нараджэння	8 кастрычніка 1936(1936-10-08)
Месца нараджэння	Масква, СССР
Дата смерці	30 студзеня 2022(2022-01-30)[1] (85 гадоў)
Месца смерці	Першы Маскоўскі хоспіс[d], Хамоўнікі, Цэнтральная адміністрацыйная акруга, Масква, Расія[2]
Месца пахавання	Траякураўскія могілкі
Грамадзянства	Расія
Адукацыя	Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С. А. Герасімава
Прафесія	акцёр, акцёр дубляжа, вядучы, тэлевядучы
Узнагароды
IMDb	ID 0475610
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 8 кастрычніка 1936 года ў Маскве.

У 1955 годзе паступіў на акцёрскае аддзяленне УДІКа, дзе вучыўся на курсе Барыса Уладзіміравіча Бібікава, які ён скончыў у 1960 годзе. Аднакурснікамі былі Святлана Дружыніна, Сафіко Чыяўрэлі.

У кіно дэбютаваў студэнтам, сыграў салдата-сапёра Марозава ў фільме Андрэя Таркоўскага і Аляксандра Гардона «Сёння звальнення не будзе …». Паралельна акцёр зняўся ў дыпломнай працы Васіля Шукшына «З Лебядзінага паведамляюць» і ў прыгодніцкім фільме Міхаіла Швейцэра «Мічман Панін» (абодва фільма — у 1960).

У 1960—1992 гадах — акцёр Тэатра-студыі кінаакцёра. Талент камедыйнага, вострахарактарнага акцёра выявіўся ў фільмах «Залатое цяля» (1968), «Іван Васілевіч мяняе прафесію» (1973), «Самазабойца» (1991). Сярод іншых фільмаў: «Жыве такі хлопец» (1964), «Ваш сын і брат» (1966), «Вій», «Старэйшая сястра» (абодва 1967), «Пачатак» (1970), «Семнаццаць імгненняў вясны» (1973), «Афоня» (1975), «Ты — мне, я — табе» (1977), «Мы, ніжэйпадпісаныя» (1980) і інш.

Удзельнічаў у тэлеперадачы «Белы папугай». У канцы 1990-х гадоў вёў на тэлеканале «РТР» праграму «Свет кніг з Леанідам Кураўлёвым», у якой распавядаў пра кніжныя навінкі.

Памёр 30 студзеня 2022 года^[3].

Выбраная фільмаграфія

• (1961) «Калі дрэвы былі вялікімі» — Лёня
• (1968) «Залатое цяля» — Шура Балаганаў
• (1973) «Іван Васілевіч мяняе прафесію» — Жорж Міласлаўскі
• (1973) «Сямнаццаць імгненняў вясны» — оберштурмбанфюрэр Айсман
• (1975) «Афоня» — Апанас Баршчоў
• (1979) «Месца сустрэчы змяніць нельга» — Капчоны

Зноскі

1. https://lenta.ru/news/2022/01/30/kuravlev_rip/
2. https://www.gazeta.ru/culture/2022/01/30/14477755.shtml
3. Памёр савецкі і расійскі акцёр Леанід Кураўлёў