Леанід Рыгоравіч Гаўрылаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гаўрылаў.

Леанід Рыгоравіч Гаўрылаў (2 лютага 1918, в. Бердыж, Чачэрскі раён — 1941?) — беларускі паэт ^[1].

Леанід Рыгоравіч Гаўрылаў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	2 лютага 1918(1918-02-02)
Месца нараджэння	Бердыж, Рэчыцкі павет, Мінская губерня
Дата смерці	1941
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Менскі беларускі педагагічны тэхнікум філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Ф. Скарыны (1940)
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт
Мова твораў	беларуская
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў Мінскім беларускім педагагічным тэхнікуме. Паступіў у Інстытут народнай гаспадаркі, а ў 1936 г. перавёўся на літаратурны факультэт Гомельскага педагагічнага інстытута. Пасля заканчэння інстытута (1940) прызваны ў Чырвоную Армію. Служыў у танкавых войсках механікам-вадзіцелем. З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны — на фронце. Прапаў без вестак^[1].

Творчасць

Друкаваўся з 1935 года. Вершы адметныя героіка-рамантычным пафасам, лірычнай задушэўнасцю, меладычнасцю^[1].

Друкаваўся ў альманаху «Аднагодкі», у газетах «Гомельская праўда», «Літаратура і мастацтва», у часопісе «Полымя рэвалюцыі». Нізкі вершаў змешчаны ў зборніках «Мы іх не забудзем» (1949), «Крывёю сэрца» (1967). У 1961 г. выйшла кніжка паэзіі «Вернасць».

Бібліяграфія

• Вернасць. — Мн., 1961
• у кн.: Крывёю сэрца. — Мн., 1967