Лета (міфалогія)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Лета (значэнні).

Лета, Латона — у старажытнагрэчаскай міфалогіі — «тытаніда» дачка тытана Кея і Фебы, жонка Зеўса, з якой ён растаўся дзеля Геры, ці яго каханка па-за шлюбам, маці двайнят Апалона і Артэміды.

Мастак Пентысілеі. Апалон забівае Тытыя, які пасягнуў на Лета, і невядомая багіня (Лета або Гая)