Феба (міфалогія)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Феба.

Фе́ба (стар.-грэч.: Φοίβη) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] тытаніда, дачка Урана і Геі, сястра і жонка Коя^[2], маці Лета і Астэрыі, бабуля Апалона і Артэміды.

Астэрыя і Феба, рэльеф з Пергамскага алтара

Феба — карміцелька Апалона^[3]. Яна мела прадракалішча з храмам і аракулам у Дэльфах пасля Феміды, затым падарыла яго ўнуку^[4]. Па імі сваёй бабкі Апалон называецца Фебам^[5].

Зноскі

1. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.559, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.3. С.81
2. Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 1, 3; 2, 2
3. Большой Этимологик // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.619
4. Эсхіл. Эўменіды 5, 11
5. Гесіёд, падроблены фр.404 М.-У.